Kabanata 35.
LARIKA'S POINT OF VIEW
Inilapit ko ang aking katawan kay Ezekon at hinigpitan ko ang yakap sa kaniyang braso bago ko inalapat ang aking noo sa kaniyang braso.
Tahimik akong tumawa dahil sa aking nasaksihan na palabas kanina lang.
Nakaalis na ang carriage na sinasakyan ni Larrion at naiwan na tulala si Teresa at iba pang mga tao na lumapit at nakiusap kanina sa aking butihing kapatid.
Ngayon ay hindi sila makapaniwala na hindi man lang natinag si Larrion Kalranza sa pagmamakaawa nila.
Para sa akin ay hindi iyon nakakagulat. Siguro kahit bigyan pa nila si Larrion ng sandamakmak na ginto at mga babae ay hindi nila ito mapapagalaw dahil walang abilidad na manggamot si Larrion Kalranza.
Hindi nila iyon alam.... sa ngayon. Pero dadating din ang araw na malalaman nilang lahat kung bakit hindi tinatablan si Larrion Kalranza ng pagmamakaawa nila.
Bukod sa walang puso ang isang Larrion Kalranza. Wala rin siyang kakayahan na magpanggap na may butihing kalooban kahit gustuhin man niya.
"My wife is so happy. I'm glad we went outside the gate."
Tsaka lang ako napatunghay ng marinig kong magsalita ang aking asawa. Tiningnan ko siya bago ko siya malambing na nginitian.
"Did you enjoy the show?" Tanong niya pa sa akin kaya mabilis akong tumango.
Sobrang nag-enjoy ako. Lagi din talaga akong napapasaya ni Larrion. Maging si Teresa ay hindi rin ako binigo. Nakakatuwa sila.
Mukhang nandito si Teresa dahil may sakit ang kaniyang pamangkin. Malas niya dahil mali ang araw na pinili niyang pumunta dito sa Sakria City. Pero huwag siyang mag-alala dahil hindi lang siya ang taong uuwing luhaan. Marami sila.
"Yes, husband. Very much."
Pinisil ni Ezekon ang aking pisnge.
"Will you trade your body if you really need someone's help?" Tanong sa akin nito.
Hindi nawala ang ngiti sa labi ko. Hindi ako nakasagot agad sa tanong ni Ezekon at napaisip ako.
I don't think like a normal person would. Hindi ko rin inaasahan ang sinigaw kanina ni Teresa. It's really funny.
Why would someone trade their body for the sake of others? I don't really understand that. Maybe I would never understand that.
If I were her, I would just let the child die. Prolonging his nephew's suffering is no good thing. Just kill it and the problem will be gone.
Simple as that.
My answer is obvious. Very obvious that my husband is just asking me for confirmation, I guess.
"No," sagot ko sa kaniya.
Ngumisi sa akin si Ezekon. Nagsimula na kaming maglakad pabalik sa may gate.
"What if Koco was kidnapped and you need my help but I did not agree to help. Would you consider trading your body for my help?"
Nilingon ko si Ezekon nang marinig ko ang sinabi niya. Hindi ko mapigilan na hindi matawa.
Napakagat ako sa aking labi. Napangisi ako bago ako umiling.
"No, if Koco was kidnapped then so be it."
"I can't outsmart Madam. What a pity."
"Do you plan to kidnap Koco?" Pinanliitan ko ng mata si Ezekon.
