Chapter 66
ဒီတောရိုင်းလူသားက ဘယ်ကလာတာလဲ ( 2 )
လင်းမိသားစုသည် လွန်စွာချမ်းသာသည်မဟုတ်သော်လည်း အနည်းဆုံးတော့ သူတို့သည်အစားအ သောက်နှင့် အဝတ်အစားအတွက် ဘယ်သောအခါမှ စိတ်ပူစရာမလိုပေ။ အဘွားကြီးသည် ခင်ပွန်းမှလွဲ၍ ခင်ပွန်းသည်မှလွဲ၍ ချစ်စရာကောင်းသော စကားလုံးအချို့ကို ပြောသော်လည်း လောဘကြီးသော မျက်လုံးများက သူမကို ရောင်းထုတ်နေပြီဖြစ်သည်။
" ဟုတ်ကဲ့ အမေ "
အမျိုးသမီးဂျန်သည် လက်ထဲတွင် လယ်ယာသုံး ကိရိယာအသစ်များနှင့် အခြားအရာများကိုင်ဆောင်ကာ နှစ်ကြိမ်ပြုတ်ထားသော ဝက်သားတုံးပန်းကန် လုံးတစ်ဝက်ကို ကြည့်ကာတံတွေးကို မြိုချလိုက်သည်။ အဘွားအို၏ အမိန့်အရ အထည်ကိုကိုင်ဆောင်နေသော လင်းချန်းဟွာအပြင် အခြားအမျိုးသမီးနှစ်ယောက်သည် မီးဖိုချောင်နှင့် ခြံထဲသို့ထပ်မံသွားကာ ထိုအရာများနှင့် ရိက္ခာအသစ်များကိုထုတ်ယူလိုကြသည်။
"ငါ့ မိသားစုဆီက ဘာကိုမှ မလုပါနဲ့ ဖေဖေက သူ့အလုပ်ကြိုးစားပြီး ဝယ်ခဲ့ရတာ... "
ဒါကိုမြင်လိုက်ရတော့ လင်းဝမ်က လင်ချန်လုံရဲ့ရင် ခွင်ထဲမှာ နာကျင်နေပုံနဲ့ ငိုနေခဲ့တယ်။ ဒေါသတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေတဲ့ မျက်ရည်တွေ မျက်လုံးတွေနဲ့ ရုန်း ကန်ရင်း သူတို့အိမ်က အဲဒီပစ္စည်းတွေကို ဝယ်နိုင်ဖို့ မလွယ်ခဲ့ဘူး။ သူတို့ကို ဒီတိုင်းမလွှတ်နိုင်ဘူး
"ဝူးးးဝူးးး ! မင်းတို့က ဓားပြတွေပဲ ငါတို့ပစ္စည်းတွေ ကို မယူနဲ့ အဲဒါ ငါတို့ပိုင်တာ..."
ပေါင်မုန့်လုံးလေးကလည်း ခက်ခက်ခဲခဲ ငိုကြွေးပြီး ဝမ်းနည်းပူဆွေးနေတဲ့ လင်းချန်းလုံနဲ့ သူ့မိန်းမက သူတို့ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း သူတို့ ဒုက္ခရောက်နေတာမို့ သူတို့ကိုတားဖို့ အလျင်စ လိုတားလိုက်ကြတယ်။ သိမ်းယူထားသော အရာများကိုပြန်ရနိုင်သော်လည်း လူများသွားပြီဆိုလျှင် ထာဝရပျောက်ကွယ်သွားပေလိမ့်မည်။ ဓားပြများ သည် သူတို့မိသားစုပင်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့၏ နှလုံးသားထဲတွင် နာကျင်ခြင်းများသည် ပေါင်မုန့်နှစ်လုံးထက်မနည်းပေ။
YOU ARE READING
အဆိပ်ရှိသောကျေးလက်က 'ကြင်ယာတော်'
Historical Fictionတစ်ချိန်တုန်းက ကမ္ဘာကျော် ဆရာဝန်တစ်ဖြစ်လဲ လူသတ်သမား လင်းဂျင်ရွှမ်သည် လက်တစ်ဖက်ဖြင့်အသက်ကယ်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်နှင့်လုပ် ကြံသတ်ဖြတ်သူဆိုပြီး အစိုးရနှင့်မြေအောက်လောကအဖွဲ့အစည်းများကပင် ၎င်း၏အမည်အားဖိန့်ဖိန့်တုန်အောင် ကြောက်ရွံ့ခဲ့ကြရသည်။ မတော်တဆဖြစ်ပြီးန...
