Chapter 23
အမည်မသိ အမျိုးသားတစ်ဦးကို ကောက်ယူလာခြင်း (1)
"ငါကမင်းကို မတ်တပ်ရပ်ဖို့ အခွင့်အရေးပေးမယ်လို့များ ထင်နေတာလား ??"
သေသွားတဲ့ဝံပုလွေရဲ့ မကျေနပ်ချက်အပြည့်နဲ့ စိုက်ကြည့်နေခဲ့တဲ့ မျက်လုံးတွေကို ငုံ့ကြည့်ရင်း လင်းဂျင်ရွှမ်ရဲ့ အသံက နူးညံ့နေပေမယ့်လည်း စကားမပြောဘဲ ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ အသံဆိုးကြီးရဲ့ အသံလိုပါပဲ၊ ငရဲ၏အနိမ့်ဆုံးအဆင့်။
Ouu Ouuuu (အူသံ ~ အူသံ ~)
ရုတ်တရက် ထူထဲသော မြက်ခင်းပြင်များကြားတွင် နက်မှောင်သော ဦးခေါင်းနှစ်လုံး ထွက်ပေါ်လာပြီး နောက်စက္ကန့်၌ပင် အနက်ရောင် သားပေါက်လေးနှစ်ကောင်သည် ၎င်းတို့၏ ဦးခေါင်းများဖြင့် ချုံပုတ်ထဲမှတိုးထွက်လာကာ ဆံပင်ဖြူဖြူလေးများဖြင့် ခုန်ဆင်းလာကြသည်။ ပုံမှန်မပြေးနိုင်သေးတဲ့ သား ပေါက်လေးတွေဟာ ဝံပုလွေကြီးရဲ့ဗိုက်ကို ဦးခေါင်းတွေနဲ့ တိုးဝှေ့ရင်း ၊ တဆက်တည်းမှာပင် ၎င်းရဲ့ ရောင်ရမ်းနေတဲ့ နို့အုံတွေကို စို့ပေးခဲ့ကြတယ်....
အဆိုပါမြင်ကွင်းသည် အလွန်ထိမိပြီးဝမ်းနည်းစရာကောင်းလှသည်၊ ဤမြင်ကွင်းကြောင့်သာ လင်းဂျင်ရွှမ်၏ လက်ထဲတွင်ရှိသောတံစဉ်သည် သူတို့အပေါ်သို့မကျရောက်ခဲ့ပေ။ ၎င်း၏ ပိန်ပိန်ပါးပါးပေါင်မုန့်လုံးလေးနှစ်လုံးကို သတိရမိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
“ဖေဖေ … သူတို့တွေက … ဝံပုလွေတွေလား”
အရွယ်ရောက်ပြီးသော ဝံပုလွေမှာသေသွားကြောင်း သေချာပြီးနောက် တစ်ဖက်ကို ထောက်ထားသော ပေါင်မုန့်နှစ်ကောင်သည် တုန်တုန်လှုပ်လှုပ်နှင့် နို့စို့နေသော နို့ပေါက်ကလေးများကို ကြောက်ရွံ့မှု ကလေးပီပီ စူးစမ်းလိုမှုနှင့်အတူ စူးစိုက်ကြည့်နေခဲ့ကြသည်။
"ဟမ် သားတို့ သူတို့ကို သဘောကျလို့လား"
ဟု ခေါင်းညိတ်ပြရင်း လင်းဂျင်ရွှမ်က လှည့်ကြည့်ကာ မျက်နှာပေါ်ရှိ သွေးများကို အလျင်အမြန်သုတ်ရန် လက်ကိုမြှောက်ကာ ပေါင်မုန့်နှစ်လုံးကို တစ်ချက်ကြည့်ရင်း တစ်ချိန်တည်းတွင် ခေါင်းယမ်းလိုက်သည်။
YOU ARE READING
အဆိပ်ရှိသောကျေးလက်က 'ကြင်ယာတော်'
Historical Fictionတစ်ချိန်တုန်းက ကမ္ဘာကျော် ဆရာဝန်တစ်ဖြစ်လဲ လူသတ်သမား လင်းဂျင်ရွှမ်သည် လက်တစ်ဖက်ဖြင့်အသက်ကယ်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်နှင့်လုပ် ကြံသတ်ဖြတ်သူဆိုပြီး အစိုးရနှင့်မြေအောက်လောကအဖွဲ့အစည်းများကပင် ၎င်း၏အမည်အားဖိန့်ဖိန့်တုန်အောင် ကြောက်ရွံ့ခဲ့ကြရသည်။ မတော်တဆဖြစ်ပြီးန...
