CHAPTER 191 / 192 / 193
"မနက်ပိုင်းက အေးတယ်။ ဂျင်ဟွာ မင်းရဲ့နေ့ရက်တွေအရမ်းကောင်းလာပြီ၊ ငါလည်း စိတ်သက်သာရာရနိုင်ပြီ"
ထိုဧရာမအိမ်ကြီးကို သူတို့မျက်စိရှေ့တွင် ကြည့်လိုက်တော့ အမျိုးသမီးစန်းက ငိုရှိုက်သံဖြင့် သူမမျက်လုံးထဲတွင် မျက်ရည်များဝဲလျက်။ အမျိုး သမီး၀မ်သည် တိတ်တဆိတ်ပင် မျက်လုံးများနီရဲလာခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့ဟာ ကောင်းတဲ့နေ့ဖြစ်တယ်ဆိုတာ သတိရမိသွားတယ်။ သူမမျက်ရည်မကျသင့်သောကြောင့် အဘွားအိုအား လှမ်းထောက်ကာ
"မေမေ ဒီလောက်ဆို လုံလောက်ပါပြီ။ ဒီမှာ တလမ်းလုံး ပင်ပန်းနေရမယ်။ အထဲမှာ အနားယူပါ။"
"အဆင်ပြေလား!"
စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ခေါင်းညိတ်ရင်း အမျိုးသမီးစန်းသည် ဇနီးသည်အား မျက်ရည်များဝဲကာ လက်ကို မြှောက်လိုက်သည်။ နောက်တော့ အမေနဲ့သမီးက ခြံဝင်းထဲကိုဝင်သွားကြပြီး အားလုံးကိုထားခဲ့လိုက်တယ်။ လင်းချန်းလုံက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ ခေါင်းကုတ်လိုက်ပြီး သခင်ဝမ်ကို ထောက်ခံရင်း သူ့ ယောက်ဖများနှင့် ယောက္ခမကိုကြည့်ကာ
"အိမ်မှာ သက်တောင့်သက်သာနေကြပါ ဂျင်ရွှမ်၊ ဂျင်ပန်၊ ဂျင်ဟန် သူတို့ကို အထဲခေါ်သွားလိုက်ပါ"
"အင်း ဖေဖေ၊ အဘိုး ကျေးဇူးပြုပြီးဝင်ပါ"
လင်းဂျင်ရွှမ်သည် သူ့ညီငယ်နှစ်ယောက်ကိုယ်စား ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ၀မ်ပင်းအန်က သူ့ရောက်ရှိနေတာကို သတိပြုမိပြီး ရုတ်တရက် မျက်နှာကို တည့်တည့်ကြည့်ကာ
"မင်းက ပြန်ကောင်းလာပြီဖြစ်တဲ့အတွက် ဘဝကို ကောင်းကောင်းနေထိုင်နိုင်အောင်ကြိုးစား ကျန်တဲ့ မသက်ဆိုင်တဲ့အရာတွေကိုတွေးနေတာ ရပ်တန့်လိုက် အသက်ရှင်ခြင်းထက် ပိုအရေးကြီးတာ ရှိသေးလို့လား"
YOU ARE READING
အဆိပ်ရှိသောကျေးလက်က 'ကြင်ယာတော်'
Historical Fictionတစ်ချိန်တုန်းက ကမ္ဘာကျော် ဆရာဝန်တစ်ဖြစ်လဲ လူသတ်သမား လင်းဂျင်ရွှမ်သည် လက်တစ်ဖက်ဖြင့်အသက်ကယ်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်နှင့်လုပ် ကြံသတ်ဖြတ်သူဆိုပြီး အစိုးရနှင့်မြေအောက်လောကအဖွဲ့အစည်းများကပင် ၎င်း၏အမည်အားဖိန့်ဖိန့်တုန်အောင် ကြောက်ရွံ့ခဲ့ကြရသည်။ မတော်တဆဖြစ်ပြီးန...
