Zorluklarla ayakta kaldığı hayatında bir de bursla kazandığı üniversitesini ilerletmeye çalışan Yağmur, hayatının en büyük pişmanlığını yaptı... Birine aşık oldu.
O adam o'ndan sadece kalbini almadı... ama geride yalnızca pişmanlıklar kaldı.
Peki yı...
Bölümü bininci falan yayınlayışım, bildirim asla düşmüyor. Eğer buradaysan sonunda gördün demektir sjhajaka
Oy vermeden bölüme geçmeyin lütfen, 2 gün içinde yazdım, sınırı beklemeden atıyorum. En azından oy ve yorumu hak ediyorum...
Oy vermek, yorum yapmak zor değil, inanın değil yani.
Her bölümü oylar mısınız dönüp? Çünkü lütfen...
Ve Yağmur'un okulu 3. sınıfta bıraktığını yazmıştım ama 4'e çevirdim onu, haberiniz olsun. Zaman açısından dönüp düzeltirim diğer bölümleri.
Yorumlarınızı okumak için heyecanlanıyorum o yüzden fikrinizi paylaşın olur mu?
Bu arada karakterleri istediğiniz şekilde hayal edebilirsiniz, bu kitapta net bir karakter maalesef bulamadım. Keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AHZAR-
9. İKİLEM
Geçmiş.
Kalbimin şu sıralar yoğun bir mesaide olduğunu, aklımın bulandığını, bulutların üzerinde gezdiğimi biliyordum.
Çünkü Korhan Yağız Asraner sürekli etrafımda dolanıyordu. Onunla geçen günümüzden sonra ilgisi hâlâ devam ediyordu. Deniz'le pazar günü onun tahmin ettiği gibi yemeğe çıktığımızda onlarca homurtulu mesajla yüzümde gülümseme oluşturduğunda Deniz'le açık açık yanında sadece arkadaş olduğumuz için durduğumu söylemiştim. İlerisi için ümidini keserken, duygularını etkileyecekse uzaklaşacağımı söylemiştim. Ama anlayışlı bir adamdı, arkadaş kalmaya devam edecektik.
Bu Korhan'ın hoşuna gitmiyordu. Çünkü ona göre duyguları olan bir adamın arkadaş gözüyle bakması imkansızdı. Daha iki gün önce tam karşıma geçmiş çatık kaşlarının altında yanan yeşilleriyle bana bakıyordu. Ve şu sözleri söylüyordu:
"Şöyle düşün, kalbime düşen bir Yağmur var..." dediğini hatırlıyordum, mimiklerine kadar aklımdaydı. "O yağmur bir daha beni ıslatmayacak dersem, bil ki seninle taşak geçiyordumdur. İmkansız kızım."
Kesinlikle tatlı bir adamdı. Dört haftadır bulduğu her fırsatta yanımda olmaya çalışıyordu. Bazen alakasız derslere giriyor, yanıma oturuyor ve saçlarımla oynuyordu. Tüm bunlar olurken insanların fısıltıları ve gözleri beni rahatsız eden en büyük şeydi. Bu bir aylık süreçte hâlâ ne olduğumuz belirli olmasada beraber vakit geçiriyorduk. Bu konudan şikayetçi değildim, birbirimizi tanıyorduk en azından.
