Zorluklarla ayakta kaldığı hayatında bir de bursla kazandığı üniversitesini ilerletmeye çalışan Yağmur, hayatının en büyük pişmanlığını yaptı... Birine aşık oldu.
O adam o'ndan sadece kalbini almadı... ama geride yalnızca pişmanlıklar kaldı.
Peki yı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Shop yaptimmm nasill sjshsjjaka)
Bölüme başlamadan önce yıldızlara dokunup yorum yapmayı unutmuyoruz değil mi?
Bilmiyorum neden oy ve yorum yapmıyorsunuz, size verdiğim ilginin karşılığını alamıyorum ama belli kişiler için oy verip yorum yapan, bölüm için sabırsızlanan okuyucularımı da bekletmek istemiyorum.
Keyifli okumalar, yoğun bir bölüm oldu. Eksiklerim, hatalarım ve imla yanlışlarım varsa kusura bakmayın.
Düşünceniz benim için kıymetli...
#ahzar
Bölüm şarkısı: Uzaklara Savrulalım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AHZAR-
13. KARGAŞA
Bir kargaşaydı.
Zihnimde ve damarlarımın dolandığı her yerde yoğun bir ağırlık vardı. Bunun tamamen bir kargaşa olduğuna, tüm omurgam boyunca diken telli çitler çevrelediğinde ve durdurulmaz bir isteğin pençesinde olduğumda karar vermiştim. Adı yoktu. Derimin altında nabız gibi atan saf bir istek kol geziyordu ve sebebine anlam veremiyordum.
Korhan'la geçirdiğimiz gün akşama kadar sürmüş, bir ara tekrar kavgaya tutuşsakta buna fırsat vermeden beni kolları arasına almıştı. Sakin, anlayışlı ve yumuşak sözlere sahip bir adamdı o gün. Beni saatler sonra evime bıraktığında annemden azar yediğim için sessizce odama çekilip sıcak bir duş aldıktan hemen sonra uykuya dalmam uzun sürmemişti. Onun için yeniden dersleri ekişimin ikinci seferiydi ve bir daha olmayacağını kendime tekrar ediyordum tüm gün boyunca.
Ertesi sabah daha dinç bir şekilde okula geldiğimde telefonumda onlarca Deniz'e ait bildirim vardı. Mesajlar, nasıl olduğumu merak ettiğine dair kelimeler içeriyordu. Görmezden gelmeyi tercih etmiştim çünkü yaptığı şeyin gerçekliğini hâlâ idrak edebilmiş sayılmazdım. Hayatıma aldığım iki arkadaşımın zihnimde kapladığı yer onların davranışlarının tam zıttıydı ve ikisinden de uzaklaşmam gerekiyordu.
