The One Who Fell Ahead

Chapter 9

Flashbacks: 13 YEARS AGO

(TW: Curses, foul words, violence)

When we came back home, inutusan niya ako na mag-empak dahil may pupuntahan daw ulit kami.

I was beyond happy at that time. Excited akong nag-eempake. Cause staying in this house was a punishment for me.

She went to her older brother's office, my tito, to talk at para siguro sabihin na may lakad kami.

Pero hindi ko inasahan ang nangyari. Nang pumunta ako sa office ni Tito para sabihin ni Mama na tapos na akong mag pack ay narinig ko silang nagsisigawan

My mother was shouting angrily at Tito, and Tito was trying to explain his side.

"It was discipline! Anong masama 'don?" I heard my Tito shout.

May narinig din akong kumalabog at agad na pagbukas ng pinto.

Nagmamadaling lumabas si Mama, trying to wipe her tears, but was shock nang makita ako sa labas ng opisina. 

''Are you done packing? Aalis na ba tayo?'' Tanong niya at pinunasan niya ang mga luha niya gamit sa sinusuot niyang damit.

Tumingin ako sa loob at nakita kong naka-upo si Tito sa office chair niya at minasahe ang gilid ng ulo niya. I saw glimmers of broken glass sa di kalayuan ng office table niya. Does the vase broke? Iyon ba yung narinig ko na kumalabog?

She sighed when she saw my nagtatakang tingin.

Sinabi niya nalang na nag-usap lang sila ni Tito.

Pagkatapos ng nangyari ay nag rent kami ng apartment at hindi na bumalik sa bahay ni Tito.

At dahil may mga araw na walang magbabantay sakin, dinadala nalang ako sa tarbaho ni Mama.

It was better that way, though. Naging masaya ako. Seeing my Mom being contented with her job was heavens for me. Walang makakapantay sa sayang nararamdaman ko nang tignan siya sa malayo.

My mother was a model.

Some staff will look to her curiously dahil may dala siyang anak. Binaliwala niya sila at pinababantayan niya ako sa assistant niya pag magsho-shot na,

Those days were my innocent days, wala akong alam sa mga nangyari. But the time we came back from the Philippines ay dito ko lang nalaman na model pala ang tarbaho ni Mama nang ikwento sakin ni Lola.

May model pala na trabaho? Of course, yun yung trabaho ni Mama... but how?

Curiousity hits me, then it all started there.

I was innocent but happy dahil nandito lang naman si Mama sa tabi ko at sinuportahan niya ako kung ano mang gulo ang papasukan ko.

________

Ilang sandali akong nakatulala sa lupa at natauhan lang nang may humawak sa braso ko. Si Mama pala ang yun.

''Make sure to think througly about your decisions, Alexandra. Hindi ito isang laro na pwedeng magsimula ng paulit-ulit pagnagkamali.'' Pinaalala at binalaan niya ako. "I'm doing this as your parent, not some hadlang o ano man sa mga gusto 'mong mangyari."

Naging maluha ang mata ko at nanginginig sa kaba. Tinaas niya ang baba ko para makatingin ako sa kanya.

''Bakit gusto mo pa siyang makilala?" Tanong ko.