Duştan çıkıp kendimi yatağımın üzerine atmıştım ve bugün olanları düşünüyordum.
Ve o an Batuhan aydınlanması gelmişti çok kızacaktı kesin, hatta küsebilirdi bile.
Batuhan, Batuhan gerçekten her şeyimdi.
Çocukluktan bugüne kadar her anımda yanımdaydı bazen abi, bazen küçük kardeşim olmuştu. Serhat olayı, savaş olayı, aile sorunları hepsinde yanımdaydı ve benim için sarf ettiği çabayı unutmam mümkün değildi.
Ozan ve Zeynep'te elbette yanımda olmuşlardı ama Batuhan farklıydı. Gamsızdı, vurdum duymaz hatta acımasız birisi bile diyebilirdim. Kızdığı an kestirip atabilir, ardına, ardında bıraktığı insana bakmazdı. Siler geçerdi ama bana karşı her zaman çok anlayışlı ve merhametliydi.
Ozan ve Zeynep her zaman çok merhametlilerdi herkese karşı ama Batuhan soğuktu, mesafeli olurdu insanlara yüzlerine gülerdi ama asla güvenmezdi.
--
Dün işi aksatmam üzerine uyanmış üzerime crop ve kot şort giymiş saçlarımı taramıştım ve hafiften bir makyaj yaparak evden çıktım.
" Günaydın Ezgiciğim bana bir kahve gönderir misin?"
Odama geçmiş gelen kahvem ile sigara yakmıştım. Bir kaç evrak imzalamış, maillerimi kontrol etmiş tüm işlerimi halletmiştim. Çantamı telefonu mu ve sigaramı alıp odamdan çıkıp Zeynep'in odasına gittim.
" DilAşkımm"
" Sana anlatmam gerekenler var"
" Mesela dün Kuzgunun evinde ne yaptığını mı?" Deyip sırıtmıştı.
Oha lan Zeynep nerden biliyordu diye düşünürken birden beynimde ' yenge' sesi yükselmişti. Elbette Gökhan dün olanları Zeynep e benden önce anlatmıştı.
" Şu sevgiline sahip çık zeyno yoksa elimde kalacak"
" Bırak sen şimdi onu anlat. İşlerim çok yoğundu gelemedim yanına ama çatladım meraktan"
Olanları Zeynep e anlattığım da ağzı açık dinliyordu.
" Çok mutlu oldum lan sevgilerimiz kuzen çocukken hep hayalini kurardık"
" Sevgililerimiz derken?"
" Üf dila elbet sevgili olacaksınız ta ta va yapma kızım"
" Batuhan asla kabullenmeyecek"
" Düşünme bunlar o sana asla kıyamaz, bana bile kıyamadı Gökhan konusunda sana hiç dayanamaz ve elbet kabul eder. Aslında Gökhan ve Kuzgunu tanısa oda sever de işte bir kere taktı kafaya ya"
" Ne bileyim kızım ya işte. Neyse ben çıkıyorum Batuhan'ın yanına gidicem"
" Tamam hayatım görüşürüz"
__
Şirketten çıkıp Batuhan'ın ofisinin yakınlarında ki tantuniciden 4 tantunici dürüm yaptırıp Batuhan'a sürpriz yapacaktım. Batuhan ile tantuni kırmızı çizgimizdi.
Ofisten girdiğim de Batuhan'ın sekreteri yerinde yoktu bende muhtemelen Batuhan yalnızdır diye düşünerek çat odaya girip ' sürpriz' diye elimdeki tantuni poşetini sallayarak odaya dalmıştım.
İçeri girmem ile gözler bana dönmüştü Batuhan'ın karşısında oturan Asya'yı görmem ile şoka girmiş öylece kalakalmıştım. Batuhan da beni görmesi ile şaşkınlıkla ve panikle yerinden kalkıp yanıma gelmişti hızla.
" H- hoşngeldin dila" deyip bana sarılmıştı.
" Be- ben kapıda sekreterini görmediğimden girdim kusura bakma müsait olmadığını düşünemedim" deyip odadan çıktığım da Batuhan peşimden gelmişti. Elimde ki poşeti sekreterin masasına bıraktığım da Batuhan kolumdan tutmuştu.
" Dila sandığın gibi bir şey değil"
" Bir şey sandığım yok Batuhan koskoca adamsın kimle görüşeceğini bana soracak değilsin. Ben şimdi gideyim acil işim vardı unutmuşum onu halledeyim görüşürüz "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
* Son Bakış * Düzenlemede
Ficción General"Avcı olmak için girdiği yolda av olanın hikayesi." -- -Acının şiddetli oluşu değil, sürekli oluşu yoruyor bizi. " sanırım Oğuz Atay'ın bu sözü benim hayatımı anlatıyordu. Ve bende hayatıma acı katanlara Oğuzcum Atay'dan şunu demek isterdim." - Hiç...
