"Ya... Jeongwoo ျမန္ျမန္လာ"
Junghwan တစ္ေယာက္ express ကား
ႀကီးနားကေန Jeongwoo ကိုလက္ျပကာ ေအာ္ေခၚေနသည္။အားလံုး လူစံုတက္စံုေရာက္ေနၾကကာ Jeongwoo တစ္ေယာက္သာ ေနာက္က်ေနသည္။
Jeongwoo လည္း လူစုေနရာသို႔ ခပ္ျမန္ျမန္
ေျပးသြားကာ
"အာ...ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္းေနာက္က်သြား
တယ္။ေတာင္းပန္ပါတယ္ hyunsukie hyung ။"
"ကိစၥမရွိပါဘူး။မင္းတစ္ေယာက္တည္းမွမဟုတ္တာ ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုေစာင့္ရဦးမယ္။"
Hyunsuk hyung က Jeongwooအား
မ်က္လံုးေလးမ်ား ေကြးၫြတ္သြားသည္အထိ ၿပံဳးျပကာ
ေျပာလိုက္စဥ္ ေဘးမွJihoon hyung ဆီမွအသံထြက္လာသည္။
"ေဟာ...ေျပာရင္းဆိုရင္းေရာက္လာၿပီ။Hyung ဘာလို႔ေနာက္က်ေနတာလဲ။"
"Sorry Jihoona ဒီမနက္ကိစၥေလးတစ္ခုေပၚလာလို႔။အခုေတာ့ ေအးေဆးသြားလို႔ရၿပီ။Jeongwoo လည္းေရာက္ေနၿပီလား။"
Seunghun hyung က Jihoon hyung နဲ႔စကားေျပာရင္း Jeongwoo နားေရာက္လာကာ နႈတ္ဆက္လိုက္သည္။Jeongwoo လည္းၿပံဳးကာ ျပန္နႈတ္ဆက္လိုက္ေလသည္။
ထိုျမင္ကြင္းကို ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ၾကည့္ေနၾကေသာ လူတစ္စုမွာေတာ့
"အဲ hyung နဲ႔ Jeongwoo နဲ႔ကဘာေတြလဲ။အဲေလာက္ေတာင္ရင္းနွီးတယ္လား။Ya..မင္းေရာဘာသိထားေသးလဲ Junghwana"
"မသိဘူး hyung။ကြၽန္ေတာ္ Jeongwoo နဲ႔ခင္ေတာ့ သူကမရွိေတာ့ဘူး။တစ္ခါမွေျပာတာလည္းမ
ၾကားဖူးဘူး။"
Jaehyuk ၏ေမးခြန္းကို Junghwan
လည္းေခါင္းခါျပရင္းေျဖလိုက္သည္။Doyoung က Haruto ပုခံုးကိုပုတ္လိုက္ရင္း
"Ya...Haruto မင္းမ်က္လံုးထဲကမီးေတြ
လည္းထြက္လာပါဦးမယ္။"
"ၾကည့္ရတာေတာ့ ရွာလကာရည္ေတြနင္ၿပီး
ခ်ဥ္ေနၿပီထင္တယ္။မခ်ဥ္ခ်င္ရင္ ကိုယ္ကလက္ဦးမွရမွာ
ေပါ့။မလႈပ္ရွားဘဲနဲ႔ေတာ့ ဘာမွျဖစ္မလာဘူးေနာ္။"
"ဟုတ္တယ္ Ruto။ Sahi ေျပာတာ မွန္
တယ္။ဒီတစ္ေခါက္ခရီးက မင္းအတြက္အခြင့္အေရးေနာ္။သူမ်ားလက္ဦးသြားမွ ေနာင္တမရနဲ႔။"
YOU ARE READING
Betelgeuse (Hajeongwoo)
Fanfictionငယ္စဥ္ကေတြ႕ဆံုကာသံေယာဇဥ္ တြယ္ခဲ့ၾကတဲ့ ေကာင္ေလးနွစ္ေယာက္ ကံၾကမၼာေၾကာင့္ခြဲခြာခဲ့ၾကရၿပီး ၁၀နွစ္အၾကာတြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ ငယ်စဉ်ကတွေ့ဆုံကာသံယောဇဉ် တွယ်ခဲ့ကြတဲ့ ကောင်လေးနှစ်ယောက် ကံကြမ္မာကြောင့်ခွဲခွာခဲ့ကြရပြီး ၁၀နှစ်အကြာတွင်ပြန်လည်ဆုံတွေ့ကြသောအခါ
