Jeongwoo တစ်နာရီနီးပါးခန့်စောင့်နေပြီးနောက် Seunghun တစ်ယောက်စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့် ပြန်လာသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။"Hyung ဘာဖြစ်လာတာလဲ။"
"ဘာဖြစ်ရမလဲ ဟိုတစ်ယောက်ကြောင့်ပဲလေ စိတ်တိုလိုက်တာ။"
"စိတ်လျှော့ပါ hyung ရာ။ခုနကတော့အဆင်ပြေမလိုနဲ့ ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ။"
"တော်ပြီ သူ့အကြောင်းမပြောချင်တော့ဘူး။ပြန်ကြမယ်။အယ်....ငါ့ဖုန်းရော..."
"Hyung ခုနကယူသွားတယ်လေ။သေချာရှာကြည့်ပါဦး"
"အာ...သွားပါပြီ။ခုနက ခေါင်မိုးထပ်မှာကျန်ခဲ့တာဖြစ်မယ်။"
"ဒါဆိုလည်း သွားယူမယ်လေ hyung။ကျွန်တော်ပါ လိုက်ခဲ့ပေးမယ်။"
Jeongwoo နှင့် Seunghun လည်း ခေါင်မိုးထပ်သို့အတူတက်လာခဲ့သည်။သို့သော် ခေါင်မိုးအထပ်သို့ရောက်ခါနီးတွင် Seunghun က
"Justin မင်းပဲသွားယူပေးလို့ရမလား။ခုချိန်ဟိုတစ်ယောက်ရှိနေသေးရင် hyung သူ့ကိုမတွေ့ချင်လို့။hyung ဒီကစောင့်နေမယ်လေ နော်။"
Jeongwoo လည်း ခေါင်းညိတ်ပြကာသဘောတူလိုက်ရင်း ခေါင်မိုးထပ်သို့တက်လာခဲ့သည်။တံခါးကိုတွန်းဖွင့်လိုက်ကာ မျက်လုံးကိုဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။
လရောင်မှာ ထိန်ထိန်သာနေသော်လည်း ဖုန်းကိုရှာတွေ့ရန်အကူအညီမဖြစ်သောကြောင့် Seunghun ဖုန်းနံပါတ်ကိုခေါ်လိုက်သည်။သိပ်မကြာလိုက်ခင်မှာပင် ခပ်လှမ်းလှမ်းရှိစားပွဲပေါ်မှ ဖုန်းသံထွက်ပေါ်လာသည်။
Jeongwoo လည်းစားပွဲရှိရာသို့သွားကာ ဖုန်းကိုကောက်ယူလိုက်သည်။ထို့နောက် ဖုန်းအောက်၌တစ်စုံတစ်ခုရှိနေကြောင်း သတိပြုမိသွားသောကြောင့် ယူကြည့်လိုက်ရာ
"ဟင်....ဘယ်လိုလုပ်...ဒါက...."
ဟောင်းနွမ်းနေသော ဓာတ်ပုံလေးတစ်ပုံ။ကောင်လေးနှစ်ယောက်၊ မွေးနေ့ကိတ်တစ်လုံး၊ မိုးမခပင်ကြီးအောက်တွင် ရယ်မော ပျော်ရွှင်နေကြသည်။ဓာတ်ပုံ၏နောက်ကျောဘက်မှာတော့ စာကြောင်းလေးတစ်ကြောင်း
![](https://img.wattpad.com/cover/318220831-288-k398299.jpg)
YOU ARE READING
Betelgeuse (Hajeongwoo)
Fanfictionငယ္စဥ္ကေတြ႕ဆံုကာသံေယာဇဥ္ တြယ္ခဲ့ၾကတဲ့ ေကာင္ေလးနွစ္ေယာက္ ကံၾကမၼာေၾကာင့္ခြဲခြာခဲ့ၾကရၿပီး ၁၀နွစ္အၾကာတြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ ငယ်စဉ်ကတွေ့ဆုံကာသံယောဇဉ် တွယ်ခဲ့ကြတဲ့ ကောင်လေးနှစ်ယောက် ကံကြမ္မာကြောင့်ခွဲခွာခဲ့ကြရပြီး ၁၀နှစ်အကြာတွင်ပြန်လည်ဆုံတွေ့ကြသောအခါ