MY LITTLE 🐰 (Completed)

08 ඇහැරෙන්න රත්තරං

My Little 🐰8
Chapter 8

වෛද්‍යවරයා කියූ කතාවට යීබෝට පුදුම ය.

"ඩොක්ටර්......?"

" ඔව්...... එයා හිතන් ඉන්නෙ තාමත් එයා ඉන්නෙ ඔයාගෙ පපුවෙ කියලා........"

ඔහු කීවේ ය.

'ගගා , මං මැරුණත් මේ පපුවෙන් අයින් කරන්නෙපා ...'

ශාන්ගේ වදන් යීබෝගේ දෙසවන් මත දෝංකාර දෙන්නට විය.

සිදු වූ සියලු සිදුවීම් කල්පනා කරමින් යීබෝ නැවත ශාන් වෙත ගියේ ය. ඔහු කටුව ගසා තිබූ ශාන්ගේ කෙට්ටු අත  මෘදුව පිරිමැද්දේ ය. ඒත් සමගම අනෙක් අත ශාන්ගේ කොපුල මතින් තබා මහපටඟිල්ලෙන් පිරිමැද්දේ ය.

"ඔයා අහගෙන නේද ඉන්නෙ මගේ පැටියා.....? ගගා ව ඇහෙනව නේද...? දැං ඇති නැද්ද ඔහොම හිටියා... ම්...? ගගාට බය හිතෙනවනේ.... ඉක්මනට ඇහැරෙන්න පැටියා... ගගාට පාළුයි... මගේ චූටි මහත්තයා නැතුව ගගාට ගොඩක් පාළුයි.... ඔයා මේ එක දවසට ගොඩක් විඳෙව්වා..... ගොඩක්....  ඔය පුංචි හිතට දරා ගන්න බැරි තරම්.....  මට තේරෙන්නෙ නෑ..... මට තේරුම් ගන්න බෑ දෙවියනේ ඔයා වෙනුවෙන් කරන්න පුළුවන් හොඳ ම දේ මොකද්ද කියලා...?"

යීබෝ ශාන්ගේ සුදුමැලි නිසල වුවන දෙස බලාගෙන කල්පනා කළේය. ශාන් ඇහැරෙන තුරුම යීබෝ කළේ කල්පනා කිරීමයි.

තම කුඩා කාලය ශාන් සමගින් ගෙවු අයුරු ඔහු මතක් කළේ ය. ක්‍රමයෙන් වයසින් වැඩෙත් ම තමන් ශාන්ගෙන් දුරස් වන්නට උත්සහ කළ අයුරු සිහි වන විට යීබෝට දැනුණේ තමන් වරදක් කළා වැනි හැඟීමකි.

"මගෙ පැටියා හැමදාම බලාගෙන හිටියා නේද මං එනකං...? මං ලොකු වැරැද්දක් කරලා තියෙන්නෙ.කොහොමද මං මේ චූටි මූණ දාලා ගිහිං හිටියෙ? අවුරුදු හතරක්...? ඒ මුලු කාලෙම ඔයා මාව මතක තියාගෙන හිටිය ද? මට සමාවෙන්න පැටියා...  ගගාට සමාවෙන්න... ඔයා ව දාලා ගියාට... මං හිතුවෙ ඔයාට මාව අමතක වෙලා යාවි කියලා..."

අතීත මතක අතර සිටි යීබෝ හෙමින් ශාන් සමග කතා කළේ ය. ඇසුණත් නෑසුණත් ඔහු දිගට ම කතා කළේ ය.