MY LITTLE 🐰 (Completed)

22 ඇයි ඒ?

My Little 🐰 22
Chapter 22

යීබෝට තවත් දරාගන්නට බැරි වූ තැන ශාන්ගේ හිස තම පපුවෙන් ඇද ඉවතට කළේ ය. එහෙත් ශාන් නැවතත් සිය මුහුණ එහෙ මෙහෙ අතුල්ලා ඒ කුඩා තන පුඩුව සොයා ගත්තේ ය. ඔහු එය කටේ දමාගෙන නැවතත් උරවන්නට පටන් ගත් පසු යීබෝ නැවතත් ඔහුව ඉවත් කරන්නට උත්සහ ගත්තේ ය. එවිට ශාන් තම ඉදිරි දත් වලින් තද කර එය අල්ලා ගත්තේ ය.

"ආ....හ්....... රත්තරං ගගාට රිදෙනවා..........හ්"

යීබෝට කෑ ගැස්සුණි.ඉතින් යීබෝ ශාන්ට ඉඩ දී නිහඬ විය. ශාන් රිසි සේ තම රාජකාරිය කර⁣ගෙන ගියේ ය.

විනාඩ් ගණනක් ගත වූ පසු ශාන් තම අතින් යීබෝගේ පපුව අතගාමින් හිඳ අනෙක් පියයුර මත අත තබාගෙන මහපටඟිල්ලෙන් එය පිරිමදින්නට විය. මේ සියල්ල දරා ගැනීමට ආයාසයෙන් ගත් උත්සහය තම පාලනයෙන් ගිලිහෙන්නට යන බව දැණුනු යීබෝ ශාන්ගේ අත තදින් මිරිකා අල්ලා ගත්තේ ය.

"තවත් බෑ රත්තරං....... ගගාට අමාරුයි මෙහෙම....... මගෙ පැටියා දන්නෙ නෑනෙ මේ ⁣ඉන්නෙ ගගා කියලා....... ඔහොම දොයියන්න මගෙ පැටියා......... ගගා පුළුවන් තරම් ඉවසගෙන ඉන්නං වස්තුව.........."

තනිව ම කියවමින් යීබෝ ශාන්ගේ හිස් මුදුණට දෙතොල තැබුවේ ය. එසේ සිටින විට යීබෝට මද සහනයක් දැණුනි.

ටික වේලාවකින් යීබෝ ඒ ස්පර්ශයට හුරු විය. ඔහු හෙමින් ශාන්ගේ අල්ලාගෙන සිටි අත ඉහළට ගෙන ඒ අත්ල මත දෙතොල තබාගෙන සිටියේ ය. එවිට ශාන්ගේ දෙතොල මදක් නතර විය . යීබෝ හිස හරවා ශාන් දෙස බැලුවේ ය. ඔහු නැවතත් උරවන්නට පටන් ගත්තේ ය. යීබෝ ශාන්ගේ අත තම ඉන හරහා පිටු පසට දමා ගත්තේ ය. එහෙත් තත්පර කීපයකින් ශාන් නැවතත් එම අත යීබෝගේ පපුව මතට ගෙන අනෙක් පසින් තබා අත ගාන්නට පටන් ගත්තේ ය. යීබෝ ඔහුට එලෙස ම ඉන්නට හැර දෑතින් ම ඒ කුඩා සිරුර වැළඳ ගත්තේ ය.

ටික වේලාවකට පසු ශාන්ගේ දෙතොලේ රටාව වෙනස් විය. ඔහු දොතොල් කඩින් කඩ උරවන්නට විය. පැය භාගයකට පමණ පසු ඒ දෙතොල මුළුමනින් ම නතර විය. යීබෝ මදක් බලා හිඳ ශාන්ට නින්ද ගොස් ඇතැයි සිතා ශාන්ගේ හිස ඉවත් කරන්නට හැදුවේ ය. ඒ මද සෙලවීමෙන් ශාන් නැවතත් දෙතොලින් මදක් උරවමින් හිඳ නිසල විය. යීබෝ සෙමෙන් ශාන්ගේ දෙතොලට සිර වී තිබී වේදනා දෙන තම තන පුඩුව නිදහස් කර ගත්තේ ය. එය තම දෙතොලින් ගිළිහුණු වහා ම ශාන් තම දෙතොල ම උරවමින් හිඳ නින්දට වැටුණි. යීබෝ ඒ කෙළවලින් සිලිසෙන දෙතොල් දෙස බලා සිටියේ අමුතුම හැඟීමකිනි.

ඔහු ශාන්ගේ දෙතොල් පිසදා ඒ හිස කොට්ටයෙන් තබා පොරෝනයද සකස් කළේ ය.

ඉන්පසු ඔහු තම වේදනා දෙන පපුව දෙස බැලුවේ ය. අවට රත් පැහැ වී ශාන්ගේ කේඨයෙන් නැහැ වී ඇති තම පියයුර ඔහු සිය කමිසයෙන් ම පිස දැම්මේ ය. වැඩි දුර නොසිතා කළ දෙයින් යීබෝට තරු විසික් විය.

"ආහ්......... ආ...........ආ......... ස්.............!"

තුවාලයක් වූවාක් මෙන් යීබෝගේ තන පුඩුව ඇදුම් දුන්නේ ය. ඔහු ඒ වටා සෙමෙන් පිරිමැද ගත්තේ වේදනාව මදක් අඩුවන්නට ය. ශාන් සුව සේ නින්දට වැටී සිටින බැවින් යීබෝ සෙමෙන් නැගිට ඔහුගේ කාමරය වෙත ගියේ මද වේලාවක් ශාන්ගේ හිස අතගාමින් හිඳ ඒ නළලත සිප ගැනීමෙන් පසුව ය.

යීබෝ ඇඳට ගියත් ඉක්මනින් නින්ද ළඟා වූයේ නැත. තව සති දෙකකින් ශාන් ව තමාට අහිමි වන බව මතක් වීමෙන් යීබෝගේ හදවත වේදනාවෙන් පෙළන්නට විය. ඒ වේදනාවත් සමග ම යීබෝ කල්පනාවට වැටුණි. පාන්දර දෙක තුන වන තුරුත් ඔහු අවදියෙන් සිටියේ ය. පිටතින් ඇදහැලෙන වර්ශාව තවමත් නිමක් නැත.

ශාන්ගේ අද හැසිරීමත් සමග යීබෝට තවත් ප්‍රශ්නයකි.

'බබා මට මමා කියලා කතා කළේ ඇයි.......? එයාට මැවිලා පෙණුන ද.....? නැත්තං එයාට මගෙන් මමාවත් ඕන වෙලා ද.......?'

යීබෝ කල්පනා කළේ ය.

ශාන් කිරි දරුවෙකු මෙන් තම පපුවේ එල්ලී සිටිය අයුරු යීබෝ මතක් කළේ ය. තමාට ඒ මොහොතේ දැණුනු වේදනාව තවමත් දැනෙන්නාක් මෙන් ඔහු සෙමින් පපුව අතගා ගත්තේ ය. මවක් දරුවෙක් වෙනුවෙන් කොතෙක් වේදනාවන් උහුලනවා දැයි යීබෝ කල්පනා කළේ ය. ඔහුට තම මව ද සිහිපත් විය.

සියලු මව්වරුන් අතරින් ශාන්ගේ මව සැමදා ම ශාන් වෙනුවෙන් දුක් කන්දක් ඉසිලූ බව යීබෝ දනී. මව මිය යන තුරුම ශාන් හීනෙන් බය වන සෑම අවස්ථාවක ම සිය මවගේ පපුව උරා බිවුවේ ය. තමාට අද වූවාක් මෙන්, ශාන්ගේ දත් හා දෙතොල් පහරින් ඒ පපුව රිදුම් දෙන්නට ඇත. එහෙත් ඇය දිගට ම ඉවසුවා ය. ශාන් කෙරෙහි ඇයගේ හදවතේ තිබූ ප්‍රේමය මදක්වත් අඩු වූයේ ද නැත. එලෙසින් ම තමාටත් ඉදිරියේ දී ඉවසන්නට වන බව යීබෝ තේරුම් ගත්තේ ය.

📝මතු සම්බන්ධයි📝
📝Sasee Zhan📝