My Little 🐰12
Chapter 12
යීබෝ ශාන්ගේ නළල මත දෙතොල් තද කළේ ය. තත්පර කීපයක් ඔහු එලෙස ම සිටියේ ශාන් ව අස්වැසීම කෙසේ වෙතත් එළියට පනින්නට දඟලන තම හදවත වාවා ගැනීමට ය.
යීබෝ නොසිතුවත් ඒ සමගින් ශාන් මදක් සන්සුන් විය. යීබෝගේ පපුව මිරිකාගෙන සිටි ඒ කෝටු, දිගටි ඇඟිලි මදක් ලිහිල් විය. එය දැණුනු නිසා යීබෝ ශාන්ගේ නළල මත දෙතොල් තද කරගෙන ම සිටියේ ය. ශාන්ගේ හුස්ම ගැනීමේ වේගය අඩු වී ක්‍රමයෙන් එය සාමාන්‍ය තත්වයට පත් විය. විනාඩියකට පමණ පසු ශාන් නිශ්චල විය. යීබෝ ශාන්ගේ නළලින් දෙතොල් ගෙන ඒ මුහුණ දෙස බැලුවේ ය. ශාන්ගේ දහඩිය කඳුළු පිරුණු මුහුණේ දෙනෙත් පියවී තිබුණි. යීබෝගේ දෑත් ලිහිල් වන විට ශාන්ගේ හිස පිටුපසට කඩා වැටුණු අතර යීබෝ ක්ෂණයෙන් නැවතත් ඒ හිස දෑතට ගෙන ඒ විඩාබර මුහුණ දෙස බැලුවේ ය. ශාන් දැන් මුළුමනින් ම අප්‍රාණික ව ගොසිනි. එසේ පෙනුණත් ඒ මුළුමනින් ම නොවේ.
යීබෝ ඔහුට කතා කළෙන් ඔහු සෙමෙන් දෑස් හැරියේ ය.
"බබා...... මගේ පැටියා........ගගා දිහා බලන්න වස්තුව......."
"මහ්......... ම්හ්......... ගගා....හ්........ අනේ...... මට බෑ......... ගගා....... රිදෙනවා..... බබාට රිදෙනවා........."
නවත නවතා ඔහු අමාරුවෙන් වචන ගැළපුවේ ය.
"හරි වස්තුව...... අපි ඩොක්ටර්ට කතා කරමු....... හැමදේ ම හරියයි.....ම්......"
" එපා ගගා...... ඩොක්ටර් එපා..... ගගා....ඒක..... ඒක රිදෙනවා ගගා....... පපාට එන්න කියන්නකෝ....... අනේ ගගා...... පපා..... පපා ඕනි....... අනේ මමා......... බබාට රිදෙනවා........ මමා...... පපාට එන්න.....කියන්නකෝ........ ගගා........"
ශාන් අඬමින් ම කන්කෙඳිරි ගෑවේ ය. යීබෝ ද කිසිවක් සිතා ගැනීමට නොහැකිව අසරණ ව කඳුළු පෙරමින් කතා කළේ ය.
" ඇයි මගේ රත්තරං...... කොහෙද රිදෙන්නේ....... ? ගගා බලන්න ද......?"
යීබෝ බිය වූයේ එදා මෙන් ශාන්ට පපුවේ අමාරුවක් සැදී ඇත කියා ය. ඔහු ශාන්ගේ හිස එක අතකට වාරු කරගෙන පපුව සෙමෙන් අත ගෑවේ ය. ඒ සමගින් ශාන් මදක් ඇඹරීගියේ ය. ඔහු කෑ ගැසුවේ ය.
"එපා..... එපා..... බෑ....බෑ...... ගගා වොෂ්රූම් යන්න ඕනි....... ගගා මාව අරං යන්න........ ගගා ඉක්මනට...... "
YOU ARE READING
MY LITTLE 🐰 (Completed)
Fanfictionවසර ගණනක් බලා සිටියත් පෙනෙන ඇහෙනා දුරක සිටියත් ලබා ගන්නට කවමදාවත් නොහැකි වේවිද ඔබේ හැඟුමන් 💕💕💕ගගා💕💕💕 දාලා යන්නට හිතන්නත් බැරි නැතුව ඉන්නට කොහොමවත් බැරි මගේ ජීවන සවිය ඔබමයි ආදරෙයි මං මහ ගොඩක් 💕💕💕බබා💕💕💕
