Huishoudster (Nederlands)

1. Belangrijke beslissing

(Vanessa)

13 april 1998:

Ik sjouw met twee zware boodschappentassen mijn keuken binnen en zet ze met veel moeite op het aanrecht. Ik open mijn koelkast en dan hoor ik het. Van op het verdiep boven mij komt het gegiechel van een andere vrouw. Achterdochtig dat ik ben, ga ik voorzichtig de trap op. De deur van mijn slaapkamer staat op een kier. Ik open deze voorzichtig en kijk geschokt naar wat zich in mijn bed afspeelt. Mijn vriend Emiel ligt onder een naakte vrouw die hard op hem aan het rijden is.

'Klootzak,' schreeuw ik.

Maar dan krijg ik het ergste te zien dat ik me ooit had kunnen voorstellen en breekt mijn hart in duizend stukken. Melissa, mijn bloedeigen zus zit boven op hem en bekijkt me met een misselijkmakende grijns. Emiel duwt haar van zich af en ze houden de dekens voor zich. 'Zus, hoe kon je?' Jammer ik met tranen in mijn ogen. Ik draai mij om en storm de trap af.

'Vanessa, wacht,' roept Emiel die me achtervolgt. Net voor de voordeur neemt hij mijn pols vast en draai ik mij automatisch om. Daar staat de verrader in zijn zwarte boxershort.

'Vanessa, ik...'

'Hoelang Emiel? Hoe lang doen jullie dit al?' Smeek ik.

'Vanessa, het spijt me.'

'Hoe lang, Emiel?' Vraag ik met verhoogde stem.

'Vorig jaar in mei, denk ik,' antwoordt hij al mompelend.

'Kijk, voor mij hoeft het niet meer. Veel plezier met mijn zus. Ik hoop dat jullie gelukkig worden met elkaar. Aangezien je dat niet kon zijn bij mij.'

'Vanessa, alstublieft.'

Ik kijk teleurgesteld naar Emiel en zeg dan: 'Alle vrouwen in de wereld en je kiest mijn zus eruit? Sorry, Emiel, maar dit was de druppel. Wij zijn vanaf nu geen koppel meer.' Ik draai me om en ren naar mijn fiets. Ik vertrek met veel haast en mijn eerste gedachte is om te rijden naar het appartement van mijn beste vriendin Stefanie.

Drie weken later:

Stefanie en ik waren aan het zoeken voor een nieuwe job op het internet. Na enig wat zoekwerk sprong de vacature van inwonende huishoudster in het oog. Ik tikte onmiddellijk het nummer in en na een kort gesprek maakten we een afspraak op het kantoor voor wat meer uitleg. Ze hadden mijn referenties nodig en dan was het wachten of ik de job had of niet.

Maar lang had ik niet moeten wachten, want vandaag zit ik aan het bureau bij Joke van het interim- bureau. Ik luister naar de uitleg die ze me geeft. 'Oké Vanessa. Je weet nu ongeveer wat de job inhoudt. Ben je echt zeker dat je het zal aankunnen?'

Ik kijk vastberaden naar Joke, want ik wil deze job. 'Ja, ik ben het zeker.'

'Heb je nog vragen?'

'Ja, zou ik ver wonen van het huis?'

'Nee, dit is een inwonend contract. Je verblijft in het conciërge-huis dat op het terrein staat.' 'Oké, dat was eigenlijk mijn enige vraag op dit moment.'

'Goed, ik haal de documenten en dan kan je deze onderteken. Ik bel ondertussen ook naar de huishoudster die op pensioen is, voor de verdere uitleg en een rondleiding.'

Ik knik en kijk tijdens het wachten door het raam naar het voorbijrijdend verkeer. Ik denk na over het leven dat ik achter mij laat. Ik word alweer misselijk als ik aan de dag terug denk dat ik Emiel betrapt heb met mijn zus. Was het niet zonder de hulp van Stefanie dan leefde ik een leven op straat. Je zou je nu wel afvragen waarom ik geen job had? Wel, ik heb ontslag genomen op mijn vorig werk, omdat mijn zus en ex daar ook werkten. En na een paar afwijzingen van andere werkgevers, was ik al een beetje bang aan het worden dat ik nooit deze kans zou kunnen krijgen.

Ondertussen komt Joke terug met een hele map aan documenten in haar armen. Ze zet zich voor mij en opent de map. 'Zo, Vanessa. Deze papieren zijn het werkcontract voor een proefperiode van zes maanden.' Daarna legt ze een andere bundel op het bureau terwijl ze zegt: 'Deze zijn een huuroveréénkomst van het conciërge-gebouw. En deze zijn voor de verzekeringen.' Ik wil iets vragen, maar ze houdt me tegen. 'Het is gewoon een huurovereenkomst, er is geen betaling aan verbonden. Als je me wil excuseren, ik moet nog even kijken voor een andere persoon zijn contract. Jij kan ondertussen alles op je gemak doorlezen en ondertekenen. Ik heb een kruisje gezet, waar je handtekening zou moeten komen.'

Ik open het document en lees alles aandachtig door. Ik onderteken waar nodig is en wacht op Joke. Ze komt iets later terug aan het bureau zitten en bekijkt de documenten. Ze stopt enkele exemplaren in een plastiek mapje. Daarna haalt ze nog een dikke map uit. Haar gezichtsuitdrukking spreekt uit dat ze dit deel niet zo graag doet. 'Aghum, dit is een reglement. Lees dit goed. Er staat op wat er van je verwacht wordt en hoe jouw werk verdeeld is over de week. Je bent vrij in het weekend als hij niet thuis is. De weekends dat hij thuis is moet er voorzien worden in eten en zal er moeten gekookt worden voor hem.'

Ik slik. Ik kan wel de basis van koken, maar een echte keukenprinses ben ik niet.

'Hier zijn de sleutels van het conciërge- gebouw en de vorige huishoudster heeft gezegd dat ze er morgen om tien uur op je zal wachten. Joke legt de plastiek map in de grote map -die het reglement moet voostellen- en steekt haar hand uit. 'Veel succes in je nieuwe job, Vanessa.' Ik schud haar de hand en maak dat ik er zo snel mogelijk weg ben.

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dit deel is ondertussen aangepast. Maar er is nog altijd die éne vraag? Spoort het aan om het verhaal te lezen, of twijfel je?