Huishoudster (Nederlands)

21. Jurken kiezen.

(Vanessa)

De volgende dagen zijn dagen gevuld met seks, luieren en koken. Ik weet dat hij naar Amerika moet en dat het voor één hele lange maand zal zijn. En eerlijk gezegd zal ik hem heel erg hard missen. Maar ik zit momenteel in de opzegperiode van het advocatenkantoor, dus ik kan niet zomaar meegaan. Daarna kan ik altijd meegaan als zijn persoonlijk assistente.

Dave loopt al twee dagen nerveus rond en wil niet zeggen waarom.

'Alstublieft Dave, zeg me wat er scheelt? Ik word gek van jouw geijsbeer.' Dave kijkt serieus mijn richting uit en zucht als hij bij mij komt zitten op de bank. 'Ik was vergeten dat deze avond het personeelsfeest is en mijn moeder heeft gevraagd of ik eens willen gaan eten bij haar, nu mijn ouders aan het scheiden zijn.'

'Ja, en? Dan ga je toch?' Hij neemt mijn hand vast en kijkt me diep in de ogen.

'Ik wil jou meenemen naar het feest en mijn moeder, pluimpje. En deze keer zal mijn moeder zich moeten gedragen.' Ik zit met open mond naar hem te kijken en antwoord teleurgesteld: 'Ze zal zeker onze vorige ontmoeting niet vergeten zijn?' Dave laat mijn hand los, staat recht en begint terug te ijsberen. 'Ja, ze is het nog niet vergeten en ik ben er zeker van dat ze voor problemen kan zorgen. Zij is -zoals je de vorige keer merkte- een echt klassenmens. Zij wil dat ik een relatie heb met iemand van mijn klasse, niet...' Dave zwijgt.

'Niet iemand zoals je huishoudhulp of een secretaresse. Is dat het? Leeft ze nog volgens de renaissance? Dat iemand van mijn klasse niet goed genoeg is? Ik heb er niet voor gekozen om de dochter te zijn van een junk. Een junk die ik trouwens na die trouw niet meer gezien heb.' Dave komt terug bij mij zitten en plaatst zijn ellebogen op zijn benen.

'Mijn moeder wil dat ik trouw met Sara. In haar gedachten is ze al jaren ons huwelijk aan het plannen. Ze weet niet wat er allemaal gebeurd is tussen Sara en mij.'

'Zeg dat dan. Is niet zo moeilijk,' zeg ik tegen hem. Hij grinnikt en zegt me dan: 'Ik zeg het als we gaan eten bij haar. Mijn moeder moet de vrouw die mijn hart gestolen heeft leren kennen. Kom we zijn gaan shoppen.'

Dave sleurt mij mee naar de auto en we gaan later een boetiek binnen die ik vroeger nog niet eens durfde te bekijken aan de etalage. Eén van de verkoopsters komt onmiddellijk naar ons toe, wat ik heel erg vervelend vind. Ik shop het liefst op mijn gemak zonder opdringerige verkoopsters rond mij heen.

'Meneer Lavens? Aan wat hebben wij de eer om u hier te ontvangen?'

'Mijn vriendin heeft een jurk nodig dat zegt 'hier ben ik', maar dan op een elegante manier.' De vrouw kijkt mij schuin aan en trekt haar neus op. Dave heeft het ook opgemerkt, maar zegt er niets van. Hij gaat zitten op de bank die aan de pashokjes staat en ik bekijk enkele jurken. Een lange zwarte jurk met diepe uitsnijding tot aan de onderrug springt onmiddellijk in mijn oog. Het heeft een elegante uitstraling, maar ook een sexy toets. De vrouw komt met veel te kleurrijke dingen naar ons toe.

'Hier heb ik enkele die voor deze gelegenheid zijn. Ik wandel een pashokje in en de eerste jurk die ik aanheb doet me walgen. Het is een onflatteuze jurk met veel te veel bloemen op. De donkerblauwe kleur van de bloemen schreeuwt ook 'oude vrouw' uit. Ik stap uit het pashokje en Dave proest het uit.

'Dit is wat ze me geven. Denken ze nu echt dat ik 70 jaar ben of zo?' Dave trekt zijn ene wenkbrauw op en schudt zijn hoofd. 'Zijn de andere die ze gegeven heeft ook zo erg?'

'Erger nog,' mompel ik. 'Ik denk dat de verkoopster mij niet mag.' Dave kijkt naar de vrouw die enkele blouses aan het ophangen is.

'Wacht ik zal voor jou kiezen,' zegt Dave die rechtstaat en de rekken begint af te lopen. Hij duwt al snel drie jurken in mijn handen. De verkoopster die ondertussen met een andere klant bezig is, kijkt de hele tijd onze kant uit. Wat niet in goede aarde wordt ontvangen van de andere klant.