Huishoudster (Nederlands)

4. Kennismaking met mijn werk- en woonplaats.

(Vanessa)

Ik stop met mijn oude rode fiets aan een grote houten poort die open staat. Ik kijk nog eens naar de brievenbussen. Op de ene staat het nummer 28 en op de andere eronder staat 28 a.

Ik wandel met mijn fiets het erf op en het eerst wat mij opvalt is de moderne gigantische villa. Daarnaast aan de linker zijkant staat een kleine vernieuwde boerderij. Het ziet er zo schattig uit met zijn witte muren en de met kleurrijk gevulde bloembakken op de vensterbanken. Een oudere vrouw zit op het groene bankje voor het ene raam. Ik wandel naar haar en ze staat recht als ze mij ziet. 'Hallo, mevrouw,' roep ik al zwaaiend naar haar. Ze knikt vriendelijk naar mij terug. 'Hallo Vanessa. Zet je fiets maar daar,' zegt ze al wijzend naar de lege muur naast een ander raam. Ik zet de fiets tegen de muur en zoek naar de sleutel van het huis in mijn handtas voor ik naar de vrouw ga. 'Hallo, ik ben Ilse en welkom op het landgoed van de heer Lavens.'

'Bedankt, Ilse. Zullen we eerst in het huisje binnengaan of heb je andere plannen?'

'Ga maar eerst het huisje binnen. Ik denk dat je heel erg nieuwsgierig bent naar je woning voor de komende maanden of misschien jaren.'

'Mhm, ja,' antwoord ik opgewekt, maar frons als ik probeer de deur te openen. Ik krijg het niet uit zijn slot.

'Mag ik. Er is een truckje voor.' Ilse neemt de sleutel over en doet de klink een beetje omhoog voor ze de deur zonder problemen opent. 'Ik denk dat dit je eerste vraag zal zijn, maar dit is iets dat al aangevraagd was door mij. Dus ik hoop dat je niet opeens een kapotte sleutel in je handen hebt. Dave is nogal vergeetachtig op dat vlak, maar anders is het een heel erg goede kerel en baas.' Ik frons mijn wenkbrauwen voor we naar binnen wandelen. Er is een kleine vierkanten inkom met zwarte keramische tegels. De muren zijn wit en er hangt bij het binnenkomen een zwarte moderne kapstok aan de muur. Daaronder is een houten schoenenrekje. 'Achter deze deur is er een toilet en achter deze deur kom je in de living uit.'

Ik staar met open mond naar de living. Ik wist dat het bemeubeld zou zijn, maar dacht aan de basics. De zwarte lederen hoekbank is zeker geen bank van uit de Ikea. En de houten rustieke kasten zijn volgens mij uit eik gemaakt. Er is een lange bijpassende tafel waar zes lederen stoelen met wielen aan staan. Er is een open haard en een veel te grote tv. 'Dit is veel te veel,' fluister ik. 'Je hebt nog niet alles gezien,' fluistert Ilse met een grote grijns op haar gezicht. 'Ik laat je even alleen op ontdekking gaan. Ik moet nog enkele dozen inpakken voor in mijn nieuw appartementje.' Ik knik en loop naar de volgende deur, die na het openen een mooie keuken tevoorschijn tovert. De keuken is niet modern maar landelijk. Ik voel aan het marmeren eilandblad en zet me op een barstoel. Ik kijk even rond voor ik terug naar een andere deur wandel. Daarachter zit een badkamer met een regendouche. De volgende deur leidt naar de slaapkamer. Het bed is een grijze kingsize bokspring. En er is nog een deur. Ik open deze en daar achter zit de grootste droom van een jonge vrouw. Het is een grote dressing die bijna groter is dan mijn slaapkamer. Er is nog een deur en als ik deze open, ben ik opgelucht dat ik het huis rond ben. Ilse komt net terug binnen. 'En bevalt het?'

'Het is meer dan ik voor ogen had, veel meer.' Ze grinnikt. 'Zijn er nog vragen over het huisje voor we naar de villa gaan.'

'Ja, is er een wasmachine.'

'Ja hoor, in de keuken. Achter één van de lange deuren is er een wasmachine en droogkast te vinden.' Ik knik en we wandelen daarna tezamen naar de villa. 'Vanessa, ik geef je nu de sleutels van de villa. Beloof me dat je deze goed bewaard?'

'Oké,' antwoord ik verward.

Ik kijk naar het grote gebouw. Op de gelijksvloer zijn er enkele ramen die te hoog liggen om door te kijken. De ramen van de bovenverdieping zijn een gewoon formaat. Het gebouw is aan de voorkant volledig gemaakt uit hout en beton. Het heeft een industriële uitstraling, maar toch warm door het hout. Gelukkig, gaat deze deur veel gemakkelijker open. Ik word verwelkomd door een immense inkom. Alle muren zijn wit en er zijn dezelfde zwarte tegels als in mijn toekomstig huisje. 'Ik moet je zeggen, het is een heel erg groot huis met veel ramen. De binnenkant van de ramen zijn voor jou. De buitenkant is voor een externe firma. Als je mij volgt dan gaan we nu naar de woonkamer.'

Ik volg Ilse wanneer ze een grote melkglazen deur opent. De woonkamer is met een bleke houten vloer. Er ligt geen tapijt en er zijn geen gordijnen. De grote hoeksalon kan wel zeker vijftien mensen dragen. Er hangt een nog grotere flatscreen aan de muur. De kasten zijn inbouwkasten tot aan het plafond. Er staan enkele kadertjes, maar echt huislijk is het niet. Ik kijk met een bedrukt gezicht naar de woonkamer en Ilse ziet dit. 'Meneer Lavens is niet veel thuis. Ik heb hem verteld dat hij het beter wat persoonlijker kan maken, maar dat gebeurt nooit.'

We wandelen verder naar de open keuken die achter een halve muur was verstopt. Over heel de lengte zijn er hoge ramen. Het is een rustieke keuken met alle nodige apparatuur. Het grote ijzeren fornuis met wel zeven pitten is de uitblinker. Er is een groot eiland waar je met zes kan aanzitten. Terug is er niets persoonlijks te vinden en heeft het een kille uitstraling. Daarna wandelen we door naar de berging, die ook dient als was en strijkhok. Het is er ruim en alles is voorzien. De grote strijkplank is net zoals in een strijksalon. 'Dit was mijn stukje luxe. Dave heeft er voor gezorgd dat je de ramen helemaal kan openen en het is de nieuwste apparatuur die er te vinden is. Ik zal dit toch wel missen op mijn appartementje. Je mag altijd hier je eigen strijk doen. Dave vindt dit niet erg.' Ik knik. Daarna toont ze mijn de kast met alle benodigdheden om te poetsen.' 'De stofzuiger is verwerkt in de muren en hier hangt de bak om te legen.' Er hangen vier slangen over de hele woning en de aansluitingen zitten altijd niet ver van een deur. In de garage staat een alleszuiger.'

'Ja, voor de bladeren en het andere vuil die de andere zou kunnen doen verstoppen. Is dit het middel voor de houten vloeren?' Vraag ik haar als ik een vijfliter fles uithaal met een melkachtig goedje.

'Ja, ken je het principe?'

'Ja, ik heb in mijn vorige job een gelijkaardig product bij een klant moeten gebruiken.'

'Goed, geen uitleg nodig dan,' zegt ze glimlachend. Ik zet de fles terug op de plank. 'Dan kunnen we verder gaan. Er is een buitenhuisje, dat vooral gebruikt wordt als er een feestje is. Het paalt ook aan het zwembad, waar jij geen vinger moet naar uitsteken. We wandelen naar de tuin en ik moet slikken van het bijhorend huisje en zwembad. Dit ziet er een volwaardige woonst uit volgens mij. Het kleinere broertje van de grote villa als uiterlijk. 'Het zwembad wordt gereinigd door een firma. De tuin door een tuinman en het huisje moeten we één keer om de maand poetsen,' zegt Ilse Ik ben al zo onder de indruk dat ik niet meer echt kan volgens als we op het boven verdiep rondwandelen. Er zijn drie badkamers, vijf slaapkamers, een fitnesruimte met infraroodkamertje. De grootste slaapkamer heeft een grote aanpalende badkamer met een bad en regendouche en een hele grote dressing en er is ook nog een bureau.

In de keuken vraagt Ilse of ik iets wil drinken. Ik vraag een watertje. 'En zie je het een beetje zitten?'

'Ja, ik begrijp nu wel dat hij een voltijds huishoudster wil. Dit huis is immens.'

'Dan heb je nog de garage niet gezien.'

'Moet ik?'

'Je zal hem wel snel vinden, je kan er niet naast kijken. Vanessa, de garage daar moet je niet zoveel poetsen. Dat is zijn uitlaatklep en hij heeft graag dat alles er blijft liggen zoals het ligt. Hij zal het wel op tijd vragen, maar ik kan het nog op mijn twee handen tellen. Hij poetst het meestal zelf.' Ik frons mijn wenkbrauwen en Ilse glimlacht.

Na nog een grote uitleg, het geven van een betaalkaart en zijn code, is het tijd om afscheidt te nemen. Ilse aarzelt en haar ogen komen glazig. 'Pff, een heel erg groot hoofdstuk wordt afgesloten. Ik heb nog voor zijn ouders gewerkt voor ik bij hem kwam poetsen. We zien en horen elkaar zeker nog eens terug. Veel succes meisje.' Ilse geeft mij een stevige knuffel en de tranen verlaten momenteel haar ogen. 'Ik zal goed voor het huis zorgen, Ilse.'

'Zorg goed voor de man des huizes ook. Hij kan soms streng zijn, maar heeft een gouden hart,' zegt ze met een snik op het einde.

'Oké, zal ik zeker doen.' Ilse stapt in haar auto en rijdt al toeterend weg. Ik kijk naar het kleine huisje dat mijn woning zal worden en dan naar de immens grote villa ernaast. Dit wordt mijn thuis en werk voor de komende tijd.