8. Kater

374 8 1
                                    

(Vanessa)

Deze morgen word ik wakker met de grootste kater die er is. Ik ben misselijk en heb barstende hoofdpijn. Ik drink water van de kraan aan mijn wastafel en kruip onder de douche. Als ik uit mijn douche kom, hoor ik dat er terug iemand in huis is. Ik wikkel me snel in mijn grote strandlaken en baan me een weg naar de keuken. 'Zou je uit mijn huis willen gaan?' roep ik naar Dave die mij bekijkt van kop tot teen in mijn handdoek. 'Je bent de suikerklontjes vergeten en ze staan hier niet op hun normale plaats zoals van Ilse. Anders was ik al lang weg voor je uit je douche kwam.' Ik kijk woest naar mijn baas en open de kastdeur waar ik de ongeopende pak met suikerklontjes in bewaar. Ik probeer ze te nemen op de toppen van mijn tenen. Een gegrinnik is hoorbaar achter mij. Ik kijk boos naar de man die me aan het bekijken is. 'Je kan ook helpen, Dave. Je bent groter dan mij,' zeg ik geërgerd. 'Ik kijk graag naar hoe jij sukkelt,' lacht hij. 'Pak die pak en ga weg, sufkop,' zeg ik tussen mijn tanden. 'Ik heb die naam gisteren ook gehoord nadat je mij kuste,' zegt hij tegen mij terwijl hij naast mij komt staan en me geamuseerd aanstaart terwijl hij de pak met suiker uit de kast neemt. Ik staar hem een tijd aan, zoekend naar woorden. 'Dat heb ik niet,' antwoord ik geschokt. Dave tilt zijn schouders op en zegt met een brede grijns: 'Dan niet. Jammer, het was trouwens een goede kus. Tot deze avond, Vanessa.' Dave wandelt weg en laat mij verbouwereerd achter. Het eerste wat ik doe, is mijn telefoon nemen en bellen naar mijn beste vriendin.

'Hey, Vanessa. Waarom bel jij mij zo vroeg op? Normaal bel je altijd rond een uur of twee.'

'Ik was dronken, Stefanie.'

'Ja, en dat ben je nog wel eens'.

'Ja maar, ik denk dat ik iets verkeerds gedaan heb.'

'Wat dan?'

'Ik heb mijn baas gekust.'

'Euh... What the fuck, Vanessa. Hoe heb je dat gedaan?'

'Meestal doe je dat met je lippen, Stefanie.'

'Dat weet ik ook wel! Nu, een serieus antwoordt op mijn vraag.'

'Het etentje dat ik moest voorbereiden, was uiteindelijk voor mij. Dat vond ik wel lief.'

'Zou ik ook graag hebben. Maar, waarom?'

'Ik heb mijn vast contract getekend en gevierd met iets te veel champagne en wijn.'

'Oh, mijn god. En je weet niet meer wat er gebeurd is?'

'Het rare is dat ik wel denk dat ik het weet. Ik dacht dat ik het droomde, maa...'

'Hoe was de kus?'

'Het vraagt naar meer. Maar ik heb voorgenomen om geen relatie te beginnen met mijn baas.'

'Vanessa, zou het echt zo kwaad zijn om een relatie te hebben met je baas? Hij is vrijgezel, jij bent ook vrijgezel en jullie hebben al gekust.'

Ik voel met mijn vingers aan mijn lippen en glimlach. 'Stefanie, spreken we deze namiddag af?'

'Zeker. Ik denk dat er een heel verhaal hangt aan je avontuurtje van gisteren.'

'Spreken we hier af?'

'Natuurlijk, ik wil niets liever. Om 15 uur?'

'Is goed.'

(Dave)

Ik wandel nog eens snel langs bij het kantoor met een map vol papieren in mijn handen. Ik weet het. Het is weekend, ik zou hier niet moeten zijn. Maar ik ben soms een beetje te veel op mijn kantoor dan thuis in het weekend. Ik heb geen verplichtingen, geen vrouw of kinderen die op mij thuis wachten. Moet ik mij dan schuldig voelen? Nee, toch?

Huishoudster (Nederlands)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu