Part:11

1.7K 122 0
                                    

Zawgyi

ဟိုေဆာ့ ထယ္ေယာင္းတို႔ေနာက္ကိုအမွီလိုက္ရင္း ဟိုတယ္ထမင္းစားခန္းထဲေရာက္လာၾကသည္။ ဗိုက္ဆာေနတဲ့အခ်ိန္ စားပြဲရွည္ၾကီးေပၚမွာအျပည့္နီးပါးျမင္လိုက္ရတဲ့ အစားအေသာက္ေတြေၾကာင့္ ပိုေတာင္ဆာသြားသလို။ စားပြဲရဲ့ထိပ္ဆံုးမွာထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့အဘိုးက ဖုန္းေျပာေနသည္ထင္...စကားသံတခ်ိဴ႔တ၀က္ကိုၾကားေနရသည္။

'ဟုတ္ပါျပီဗ်ာ...ဟုတ္ပါျပီ။ ဒီအဘိုးၾကီးကလိုေလးေသးမရွိေအာင္ဂ႐ုစိုက္ေပးမွာပါ။ ဒါဆို စိတ္ခ်လိုက္ေတာ့ဗ်ာ။ ဟားဟား...ေအးေအးဖုန္းခ်ျပီ'

အဘိုးကလက္ထဲကဖုန္းကိုစားပြဲေပၚမွခ်ျပီး အခုမွသူတို႔ကိုျမင္သည္ထင္...

'ဪ ေရာက္ျပီလား၊ အဘိုးကမင္းတို႔ကိုထမင္းစားဖို႔ေခၚခိုင္းလိုက္တာ။ လာထိုင္ၾကကြာ'

အဘိုးက ဟိုေဆာ့နဲ႔ဆိုအေတာ္ေလးအဆင္ေျပတဲ့သူလို႔ေျပာရမယ္။ အာဏာအရမ္းမျပေပမယ့္ ဆံုးမစရာရွိတာဆံုးမျပီး အႏၲရာယ္ျဖစ္မယ့္အရာေတြကလြဲရင္ သူ႔ကိုအကုန္အလိုလိုက္တယ္ေလ။ စကားေျပာရင္ေတာင္ လူငယ္ေတြကိုဆိုရင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးစကားေတြကိုေရြးျပီးေျပာတတ္ေသးတာ။

ထယ္ေယာင္းနဲ႔ဂ်ီမင္လည္း အစားအေသာက္အနံ႔ရေတာ့ အိပ္ခ်င္ေျပသြားၾကျပီျဖစ္သည္။ သူတို႔အားလံုးထိုင္ကာ စားေသာက္ၾကျပီး ဟိုေဆာ့အဘိုးကသူတို႔ကိုေမးလာသည္။

'ဒါနဲ႔ေျမးတို႔ ကင္နမ္ဂ်ြန္းဆိုတဲ့လူငယ္ကိုသိၾကလား'

"ဟင့္အင္း"

"မသိဘူးဗ်"

"သိတယ္ေလ"

တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဴးစီအသံထြက္လာေတာ့ အဘိုးက စားေနလက္စနဲ႔ အံ့ၾသျပီးေမာ့ၾကည့္လာသည္။

'ေနၾကပါဦး ဘယ္သူသိတာလဲ'

ဟိုေဆာ့ကပဲ

"က်ြန္ေတာ္သိတယ္အဘိုး။ ေဟ်ာင့္ေတြ မင္းတို႔ကလည္း...ေဂ်ာင္ဂုတို႔အဖြဲ႔ထဲက အရပ္အရွည္ၾကီးနဲ႔တစ္ေယာက္ေလကြာ ပါးခ်ိဴင့္နဲ႔တစ္ေယာက္"

ရွင္းျပလိုက္ေတာ့မွ သိသြားသလိုလိုရုပ္ေတြနဲ႔။ တကယ္သိမသိေတာ့ မေသခ်ာ။ အဘိုးကဆက္ျပီး

Double E {Completed}Where stories live. Discover now