aspiration.

21 | Polisler Kapının Önünde

Taehyung sadece gülümsedi. Kollarını karşısında duran korkak çocuğun ince beline bağladı. Jungkook da kollarını onun boynuna bağladı. Kafasını boynuna gömdü, kokladı.

İkisi de sessizce ağlıyordu. Birinin sessizliğinin altında sinir, diğerinin de acı vardı. Ne kadar belli etmemeye çalışsalar da, onlar susmuş halleri ile de birbirlerini anlıyorlardı. Tensel temasları zamanla artacaktı.

"Teşekkür ederim." demekle yetindi. Taehyung onun belini okşadı. Her temasında daha fazla titriyordu.

"Ben teşekkür ederim," anlını omzuna dayadı. "Gel yatağında yat."

"Rahat olacaksan sen yat orada. Ben yatarım başka yerde."

"Hayır, sen yat kendi yatağında." Taehyung daha fazla zorlamak istemediği için kafasını olumlu anlamda salladı. Kapıyı kapatıp yatak odasına doğru gitti.

"Kendi odanı biliyorsun, değil mi Jungkook?"

İsmi hiç bir dudağa bu kadar çok yakışmamıştı. Zihninde yankılandığı için kendince huzura çıkmıştı. Olduğu yerde kala kalmıştı.

"Jungkook?" kendine geldi. Hafifçe öksürdü ve saçlarını geriye itti.

"Hı, evet evet."

"Peki, sorun olursa yanıma gel."

"Tamam." Taehyung odasına girmeye yeltense de Jungkook'un sesi ile durdu. "Şey.."

Kafasını geriye yatırıp kapıyı kapattı ve misafir odasının kapısının önünde bekleyen Jungkook'un yanına geldi.

"Dinliyorum."

"Sen nereye gitmiştin?"

"Arkadaşlarım ile gezintiye çıktım."

"Ne gezintisi?"

"Öteki taraf gezintisi.." diye mırıldandı. Jungkook dediğini duymuştu ama anlam verememişti. Anlamsızlığı yüzüne vurmuştu. Kollarını göğsünde bağlamış, tek kaşını kaldırarak gözlerinin içine bakmıştı.

"Şey, söylemek istemezsen sen bilirsin ama merak ettim." dedi gülerek.

"Öyle oturduk arkadaşlarla. Birazda can alacak şekilde güldük. Bu kadar, merakını giderebildim mi?"

Jungkook kafasını sallayıp geriye doğru gitti. "İyi geceler." dedi ve koridorun sonuna doğru gitmeye başladı.

"Odan koridorun başında." Olduğu yerde öylece durdu ve tüm dişlerini göstererek güldü. Geriye doğru döndüğünde çok utandığı hissetti, hem de iliklerine kadar.

"Biliyorum." kollarını sallayarak yola devam etti. "Sadece seni denemiştim." deyip seslice gülmeye başladı. "Tekrardan iyi geceler." dedi ve yavaşça gitmeye devam etti.

(...)

Gece hiç uyku tutmadı onu. Saatlerce yatakta sağa sola döndü. Bir kaç kere kalktı. Su içmeye gitti, balkona çıktı.
Telefonunu alıp kısa filmler açtı, yine de uykuya bir şekilde dalamadı. Yaslandı, düşündü, sinirlendi, utandı, iğrenç hissetti, gözleri doldu, boşluk hissine çok kez düştü. Bir gece de tüm duyguları sırayla hissetmişti. Uyumaya çalıştığı her saniye daha fazla uykusu kaçtı.

Taehyung, ilk defa böyle hissediyordu.

Hissettiği şeyin bile ne olduğunu bilmiyordu. Düşünse de anlam veremiyordu.

Sabahın saat altı olduğunu fark edince kalktı. Üzerine en güzel kıyafetlerini giydi. Zaten sadece siyah kıyafetleri vardı. Uzun süre önce renkli kıyafetlerini kaldırmıştı.