Dy Siblings 3: Dwayne's Deepest Scar

TWENTY-THREE

Nanigas ang paa ko habang nakatitig sa kanya. Kahit anong kilos ko ay ayaw makisama ng mga paa ko. Hindi ko rin magawang makapagsalita habang nakatitig sa mukha ni Carmona. Lahat nang ala-ala sa nakaraan ay parang sa isang iglap bumalik sa akin. Pakiramdam ko pinagpapawisan ako at nanginginig sa hindi ko malamang dahilan.

I can't remove my gaze from her. Her eyes were still like a magnet on me. Para akong hinahatak para takutin, at the same time controlling. Pakiramdam ko bumalik ako sa pagiging teenager na takot magkamali sa harap niya dahil anumang oras ay kaya niya akong parusahan. Kinontrol ulit niya ako gamit lang ang titig niya.

"Hubby?" Lauren called me, pero hindi ko siya masagot. Parang nalunok ko ang sarili kong dila. Natatakot akong tingnan siya dahil baka magalit si Carmona at parusahan ako.

"How are you, Dale?"

Napakuyom ako. Gusto ko nang umalis sa harap niya, pero hindi ko magawa. Hindi ko kayang kumilos.

"Hubby?" Lauren touched me, kaya napatingin ako sa kanya. I grabbed the chance to leave them nang maalis ko ang tingin ko kay Carmona.

"Excuse me."

Hindi ko na hinihintay na may sumagot sa kanila. Kahit naririnig ko ang bulong-bulongan ng mga pinsan niya tungkol sa pag-alis ko ay hindi ko na inintindi. Even Lauren called me, pero hindi ko na rin pinansin.

Hindi ko alam kung saan ako papunta, basta ang gusto ko ay makaalis sa harapan niya. Naramdaman ko na lang na nakatayo ako sa likurang bahagi nitong mansion. Malakas akong napabuga ng hangin habang nakatukod sa pader. Ang kaninang takot na hindi ko mailabas ay ngayon ko lang naramdaman. Nanginginig at naninigas ang buo kong katawan. Parang akong natutunaw at unti-unting nanlalambot ang tuhod ko.

Sumandal ako sa pader at napahilamos ng mukha. Pilit inaalis ang mga senaryong naglalaro sa isip ko. Ang mga kinakalimutan ko noon na ngayon ay nagbabalikan sa isip ko nang makita ko ang mukha niya.

Bakit siya pa? Bakit pa kami nagkita? Ang buong akala ko ay nakakulong siya, pero bakit siya nakalaya? Child abuse ang kaso niya pero bakit siya nandito? Bakit?

Kinakalimutan ko na ang nangyari sa amin kahit nagdala pa 'yon ng hindi maganda epekto. Dahil sa tuwing naaalala ko ang ginawa niya sa akin ay naaalala ko rin ang isang kasalanan na pilit kong kinakalimutan. Ang kasalanan na naging bunga dahil sa ginawa niya sa akin.

Sa pagkikita namin ay bumalik lang sa isip ko ang mga kahayupang ginagawa niya sa akin. Kung paano niya ako itali at parusahan kapag hindi ko nagagawa ang gusto niya. Kung paano niya ako binaboy at tinanim sa mura kong isipan ang mga hindi naakma sa edad ko.

I still remember how she tied me naked, sucked me, and licked me, at kapag malapit ko nang naabot ang kaligayan ay saka siya titigil. Kapag hindi ko napipigilan at nilalabasan ako ay pinaparusahan niya ako. She will grip my balls harshly. Napapaiyak ako sa sakit kapag pinipisil niya ng husto.

Nilalagyan niya ng ipit ang utong ko, even my balls. Tinatalian ng husto ang pagkakalaki ko ng goma, pinipitik, kinakagat. Bawal akong labasan kung hindi siya nakakaraos nang maraming beses. Siya ang tumatrabaho at kapag nakaraos ako dahil sa ginagawa niya ay nagagalit siya at pinapatigas ulit ang pagkalalaki ko para laruin at bawal ulit makaraos.

Hindi lang tagaalis ng init ang ginagawa niya sa akin. Ginawa niya akong laruan, kinontrol na higit pa sa isang robot. Mabuti pa nga robot dahil may karapatan mapagod kapag lowbatt dahil baka mag-overheat samantalang ako ay wala. Daig ko ang de makina sa ginawa niya.

Pinaniwala niya rin akong mahal niya ako. Na kami ang magsasama sa huli. Sa edad kong iyon ay naniwala ako sa lahat ng sinabi niya dahil inakala kong iyon ang tama, iyon ang totoo.