One Night Mistake(Montefalco Series #2:) Completed

Chapter 15

Kung relasyon ang hanap ko, mas piliin ko na lang ang mamatay na isang  matandang dalaga kaysa maging boyfriend siya. Kahihiyan at pangungutya lang ang matanggap ko kung sakali na papatulan ko siya.

Ang asyumera ko sa part na maging boyfriend siya, pero saan ba pupunta ang pag amin niya sa akin na gusto niya ako? Saan ba papunta ang panlalandi niya sa akin? Ano yun, tikim-tikim lang ‘pag nagsawa hahanap ng fresh?

Humihikab na nakadukduk ang ulo ko sa sandalan ng upuan. Hindi ako nakatulog ng maayos kaninang madaling araw dahil bumabagabag sa isipan ko ang mga salita na binitawan ni Ethan. Hindi ko rin na enjoy ang pagligo kagabi dahil panay ang tingin ko sa paligid baka nandoon siya pinagmamasdan ako. Naging paranoid ako pagkatapos kaming makita ng secretary niya kagabi.

“Mag isa ka lang dito, Lil?”

Umangat ang ulo ko at sumalubong sa akin ang stress na mukha ni Maam Mia. Tumango ako. “Bakit , maam?”

“Sino ang naka assigned sa mga office's?” tanong niya ulit at tingnan ang schedule namin na nakadikit sa pader. “Rest day pala ni Sony. Si, Rose nag duty ba?”

“Nag absent, maam. Na ospital nanay niya. Iyon ang sabi niya sa amin kagabi at nagmadaling umuwi.”

Malakas siyang bumuntong-hininga. “Kanina pa nagrereklamo ang HR walang housekeeping na pumunta doon. Lahat ng office’s marumi ang masama pa nun naabutan ni MR. CEO kung gaano ka rumi ang HR at sa iba. Sinabon ako doon,” frustrated na umupo siya sa upuan. “Malinis ba ang area mo? Ikaw na muna ang maglinis doon, unahin mo ang office ni CEO,”hinilot niya ang kanyang sintido. “Kainis yang mga taga HR. Ang tamad-tamad, kahit mag walis sa area nila hindi pa magawa sila naman ang nagkakalat doon.”

Sa lahat ng area na nililinisan namin, hate na hate ko ang Hr. Bukod sa mga maarte, ang strikta pa nila. Hindi sila marunong maglinis sa sarili nilang kalat. Utusan ang tingin nila sa aming mga housekeeping na anumang oras tatawagin nila para maglinis ng kanilang mga dumi at kalat.

“Sige, maam. Ako na muna ang maglinis doon,” ani ko.

“Kung sino ang hindi busy mamaya, ipasunod ko nalang sayo.”

Nagkataon kasi na walang naka duty ang naka assign sa mga office’s kaya no choice kundi ang saluhin ang trabaho nila, hindi naman busy doon sa cr, nandoon rin si Rey para tumao muna.

Dinadaga ang puso ko habang papalapit ako sa office ni Ethan. Plano ko pa naman sana na hindi magpakita sa kanya pero pagkakataon ang gumawa ng paraan para papuntahin ako sa kanya.

No'ng sinabi niyang iabot niya sa akin ang pants ko, hindi ako nakipagkita sa kanya. Alam ko ang ligaw ng bituka no'n kapag kasama ako. Bahala na kung itapon niya iyon, hindi ko iyon kukunin kung sa kotse na niya ako papuntahin.

Nakahinga ako nang maluwang nang wala ang secretary ni Ethan sa kanyang table. Hindi ko pa alam kung paano siya haharapin after nang nangyari kagabi. Isang malalim na paghinga ang binitawan ko bago kumatok ng tatlong beses sa pinto ng office ni Ethan pero walang sumasagot mula sa loob. Ayaw ko naman pumasok kaagad na walang pahintulot galing sa kanya.

“Wala si CEO.”

"Good morning, ma'am,” pagbati ko, isa siyang accountant sa accountant office 2 at hindi ko alam kung ano ang pangalan niya. “Maglinis sana ako, " ani ko.

Tumango siya. “Pumasok ka na lang. Makisuyo ako sa basura namin, pwede?” pormal na tanong niya.

“Unahin ko na lang ang paglinis sa inyo, maam.”

Sinundan ko siya ng tingin ng pumasok siya sa loob ng office nila. “‘Wag na, kaya namin linisin ‘to. Itong basura lang ang ipasuyo ko kasi hindi ko alam kung saan siya itatapon.”