Colet's POV:
I'm extremely nervous right now, to the point where beads of cold sweat are forming on my forehead. It's the first time I've seen my boss's grandmother with such a serious expression.
We had just arrived at Jho's dining table when she immediately started our interaction with a expected but surprising conversation. She didn't even offer us any food at all. Huhu gutom na po ako.
But I didn't have a choice because all attention was on the two of us. I looked at her to see if I should answer her grandmother's question, and she nodded in response.
“Yes po, I'm your granddaughter's girlfriend po. May relasyon po kami ni Bos—uhm Bo—Babu po hehe si Babu ko po.” Muntik ko nang masabi na Boss, buti nalang nailusot.
Brei: “Babu?” Takang tanong ng kaibigan ni Boss.
“Ahh—hm. T-that's our endearment. I call her Babu?” Hindi siguradong sabi ko habang nakatingin kay Jho ngunit pinanlakihan lang ako ng mata nito.
Sheki: “Ayun naman pala eh. In a relationship naman pala sila ni Babu niya.”
Stacey: “Kailan pa naging kayo ni Babu mo?”
Jhoanna: “Can we eat first before you interrogate us? We're both starving na simula kanina pa.” Pagsusungit nito sa mga kaibigan niya.
Lola: “Oh hala sige, kumain na tayo at gutom na rin ang lahat. Kanina pa kasi namin kayo hinihintay, apo. Bakit ba kasi natagalan kayong bumaba?”
Gwen: “Nag-cuddle cuddle po kasi ang magBABU lola kaya po natagalan sila HAHAHHA” This caused Jho's friend to burst into laughter. If the phrase "hot seat" were true, I might have melted a long time ago.
We all started eating, but while we were eating, Jho's friends kept throwing teasing glances our way.
So, I had no choice but to focus on my boss, even though she had glared at me and rolled her eyes earlier.
When I acted like I was taking care of her, she glanced at me with a meaningful look. So, I gestured to her that her friends were looking at us. It seemed like she understood because her facial expression lightened up, and she allowed me to serve rice and ulam onto her plate. She did the same for me. Ang awkward naman nito, kainis.
Kaming dalawa ni Boss ang unang natapos sa pagkain kaya agad ko itong niyaya sa may cottage para hindi na kami pahabulan ng tanong ng mga kaibigan niya.
Magkatabi kami ngayon sa upuan. Bigla naman akong may napansin kaya inakbayan ko ito kaya naman bigla itong napatingin sa akin.
“Ano? Ba't ganyan ka makatingin?”
Jhoanna: “Bakit mo ako inakbayan? Don't you dare touch my skin nga, it's annoying eh.” Agad ko namang tinanggal ang pagkaka-akbay ko sa kanya at umupo sa malayo sa kanya. Napakalabo mo naman. Ang aga-aga, ang sungit-sungit.
Sabi niya magpanggap kami tapos ayaw naman akong dumikit sa kanya. Nakatingin mga kaibigan niya so kailangan naming magpanggap tapos aarte-arte siya ngayon. Kainis.
Agad namang nagsilapitan ang mga kaibigan at pinsan niya kaya naman tumayo na agad ako at umalis sa cottage para magpalamig ng ulo. Syempre, para takasan na rin ang mga tanong nila.
Abby: “Hey, Nicolette. Where are you going?”
“Ahh....Diyan lang po sa malapit, magpapalamig lang po.”
Lola: “Where are you going, Nicolette? We're not done yet. I still need some answers.” Wala naman akong nagawa kun'di bumalik sa cottage ngunit hindi ako umupo sa tabi niya dahil ayaw ko sa masungit. Hmp.
BINABASA MO ANG
The Truth Is Not True
FanfictionThe youngest CEO na Queen of pagsusungit na araw-araw papalit-palit ng secretary ngunit takot sa kanyang lola meets the Queen of puno ng confidence na palasagot sa kanyang boss dahil ang lola ng CEO ang naghire sa kanya. Paano kung isang araw ay may...
