Yeni Ailem

14.Bölüm

Duman -Köprüaltı

Sabah kendi kendime uyandığımda açıkçası biraz şaşırmıştım. Şaşırmama kalmadan karnıma keskin bir ağrı girince tek elimle karnımı tuttum. Tahmin ettiğim gibi dün gece regl olmuştum. Biraz daha öyle bekledikten sonra kalktım ve banyoda elimi yüzümü yıkadım. Daha sonra odaya geri girip saate baktığımda saatin daha çok erken olduğunu farkettim.

Bundan dolayı okul formasını hemen giymedim. Saçlarımı tek elimle  tarayıp yüzüme nemlendirici sürüp odadan çıktım. Evin çalışanı olan Halime abla gelmemişti. Bende o yüzden mutfağa gidip kahvaltıyı kendim hazırlamaya karar verdim. Tabi tek elimle ne kadar olursa o kadar olucaktı. Kahvaltılıkları masaya dizip kendimde birşeyler hazırlayıp masaya koyunca tek eksik servislerdi. Onlarıda masaya koyup yukarı kata çıktım.

İlk önce annemle babamın yatak odasına girip önce babamın tarafına gittim. Yanağından öpüp "babacım" diye çağırınca ilk önce biraz mırıldandı. Sonra tekrar öpünce gözlerini açtı. Baba diyerek çağırışımı duymamıştı bu yüzden birazdan bi anda demek istiyordum. Beni görünce gülümseyip "bu ne güzel bi sabah böyle" diyip yanağımdan öptü oda. Sonra annemin yanına gidip onu da çağırınca ikisine bakıp "size bir sürprizim var" dedim. İkiside bana merakla bakarken "size kahvaltı hazırladım" dedim. Babam gülümseyip "kızım bu kadsr üst üste yapma kalbime indireceksin mutluluktan" dedi. "Bunlara alış babacım. Bundan sonra sık sık yapıcam" dedim. Bana şaşkınlıkla baktı. Hiç hareket etmiyordu. Ona gülümseyip anneme dönüp "anne sanırım babama inme indi" dedim. Annemin gülümseyen surat ifadesi bi anda donuklaşınca ikisine de kahakaha atarak bakamaya başladım. Benim gülmemle kendilerine gelince ikisine de sımsıkı sarıldım. Biraz sonra diğerlerini uyandırmak için odadan çıktım.

Önce Deniz abimin odasına girdim. Üstü cıbıldak uyuyordu ve kasları baya vardı.

Zaten bunu üstünde bluz varken de anlamıştık Eliz.

Olabilir ben yeni farkettim belki Allahallah.

Yav he he.

Ya susar mısın bi abimi çağıracağım.

Abimin yanına gidip onunda yanağından öptüm. Direk uyanınca uykusunun hafif olduğunu anladım. Beni görünce kocaman gülümseyip koluma dikkaet edip sarılınca tam karşılık vericeğim sırada beni de yanına çekince şaşırmıştım. "Oyy oyy biricik kız kardeşim beni uyandırmaya mı gelmiş" deyince gülmeden edemedim. Bana bakıp burnuma küçük bir öpücük bırakıp yataktan kalktı. Kalkarken beni de kaldırıp bırakınca "üstünü giyinip aşağı gel direk, kücük bi sürprizim var" diyip odadan çıkarken sırada kimi çağırsam acaba diye düşünüyordum.

Aklıma dün Burak ın rahatsızlandığı gelince yönümü onun odasına çevirdim. Dün soramamıştım nasıl olduğunu. Çünkü çok uykum vardı ve yemek yemeden yatmıştım.

Onun odasına girip onu da uyandırınca banyoya girmeden önce bana sarılıp başımın üzerini öpmüştü. Ne kadar benden küçükte olsa benden uzundu velet. Bu biraz sinirlerimi bozup ona kötü kötü bakışlar atarak odadan çıktım. O benim bu halime kahkaha atarken ben Demir abinin odasına gelmiştim.

Onu korkutarak uyandırmak istemiştim. Ama o zaten uyanıktı. Odada gömleğinin son birkaç düğmesini takarken girmiştim. O bana gülümseyerek bakıp "günaydın abicim" deyince oflayıp "ya ama seni ben çağıracaktım olmadı ki böyle" dedim kollarımı birbirine dolarken.

Yanıma adımlayıp başımın üzerini öptükten sonra "yarın sırf senin için geç uyanacağım" dedi. "Yaa öylemi?" Diyip gülümserken bi anda "ama ben öyle hergün erken uyanmıyorum. Ya geç uyanırsam?" Dedim. "Bişe olmaz bi günlük şirkete geç giderim olur biter. Yeterki sen uyandır" dedi gülümseyerek. O sırada gömleğinin düğmelerini takmış sıra kravata geçmişti. Onu da takınca eline ceketini alıp yanıma yürüdü. Elini belime koyup odadan çıkarken -ki bu hareketine düşmüştüm- ben ona dönüp "Mert i de çağırıcam sen in"dedim. "Bi tek Mert mi kaldı?" Diye sordu. "Aslında Aras da var onu da sen çağırır mısın?" Diye sordum.