Yeni Ailem

28.Bölüm

Helloo. Yeni bölümle geldimm.

BU ARADA 20 BİN OLDUKK!!

Teşekkür ederimm.

Yorum atmayı ve beğenmeyi unutmayınn

İyi okumalar💗

Yüzyüzeyken Konuşuruz- Durmaz Akar

Eve gelince direk odama çıktım. Çantamı bırakıp elimi yüzümü yıkadım. Üzerime rahat birşeyler geçirip Burak'ın odasının yolunu tuttum.

Kapıyı çalma ihtiyacı hissetmeden direk odaya girdim. Solgun duruyordu hâlâ, ha bide oturmuş kitap okuyordu. Burak?

Sen? Nasıl?

Sorgulamamaya çalışarak yanına adımladım. O zaten ben odaya girer girmez farketmişti. Beni görünce gülümsedi ve yerinde dikleşmeye çalıştı. Hemen yanına gidip onu durdurdum.

"Yorma kendini uzan, dinlen. Bakmaya geldim nasılsın diye" dediğimde "Bugün daha iyiyim düne göre" başımı salladım verdiği cevaba ve "3 hafta sonra bi gezi düzenleyeceklermiş" dedim.

Başını salladı ve "babama söylemişler. Bir haftalıkmış. Sen gidicek misin?" Dedi.

Şaşırmıştım. Çünkü bize bir hafta olduğunu söylememişlerdi. Bu nasıl bir müdür böyle?

Önemsememeye çalışarak sorduğu soruya cevap verdim. "Yani aslında gitmek istiyorum. Ama annemgile sorucam bi yarıyıl tatilinde birşeyler planlamışlar mı diye" sonrasında ekledim. "Bu arada sen gelicek misin?"

Başını salladı "sen gidersen bende gelirim" gülümsedim ve saçlarını karıştırdım. Ayağa kalktım ve "annemgile sorarım. Sonra haber veririm sana" birde Bulut'a.

Bulut aklıma gelince biraz utandım. "Noldu abla niye kızardın. Yoksa benden sana da mı bulaştı?"

Ah be Burak neler olduğunu bir bilsen. Ama yakın zamanda sana da anlatıcam. Sadece biraz zamana ihtiyacım var.

Başımı iki yana sallayıp "yok ya. Hava sıcak ya ondandır" dediğimde muhakkak kendi derdinden benimkini pek önemsemedi ve başını salladı sadece.

Odadan çıkıp salona indim. Burak ve ben hariç herkes buradaydı. Deniz abimin yanına gidip oturdum. Kolunu omzuma atıp beni kendisine çekti.

Başımın üzerinden öpüp "çok özlemişim" dediğinde kıkırdayıp "abi okuldayken görüşmedik bir" dedim

"Olsun yanımda olmadığın her an özlüyorum ben seni" deyip beni biraz daha çekti kendine. Elimle yavaşca yanağıma vurup "yaa şapşik şeey" dedim gülerek.

Bu dediğime oda güldü ve Demir abim  yanıma oturup Deniz abimin elini itekledi.

"Deniz çekil şurdan. Her fırsatta sarılıyosun" Demir abimin dediği şeye gülüp onuda kendime çektim.

"Abicim kıskanma ben hepinizi seviyorum" dedim gülerek. Mert abimde ayağa kalktığında ona gülüp 'hayır abi yer kalmadı' bakışlarımı attım. Ama onda pek bir etki etmemiş olmalı ki beni kendisine çekti. "Abilerim bence siz Eliz'le fazla vakit geçiriyorsunuz. Bırakın birazda ben vakit geçireyim kardeşimle. Aaaaa olmuyo böyle" deyince kahkaha attım ve "bence Burak burda olsaydı şimdi üzerimize atlardı" dediğimde Aras abimde koltuğun arkasından gelip "bence de onda var öyle bi potansiyel" dedi.

Sonrasında ekledi "ama madem şu an Burak burda yok. Onun yerine ben yapayım" dediğinde Mert abimden bir "Lan!" Sesi duydum.

Ama Aras abim önemsemeyip atlayınca küçuk bir çığlık attım. Deniz abimden de kısık seste bir küfür duyunca "abi cok ayıp" dedim sanki üzerimizde Aras abim yokmuş gibi.