KARAMLIK

5. Bölüm

Merhaba bebişler 💖
Oy verip yorum yapmayı unutmayın olur mu?
Öpüldünüz.

The Weeknd- Earned It

                   

Saat yediye yaklaştıkça içimdeki gerginlik iyice artıyordu. Karam'la bir kaç saat önce görüşmüş olmam ve onun evime gelmiş olması hiç bir şeyi değiştirmiyordu.
Karam hakkında öğrendiğim her yeni şey onu daha çok merak etmeme sebep oluyordu.
Karam Demir. Tam bir düzenli karmaşadan ibaretti. Kulağa saçma geliyordu ama karmaşadan oluşan bir düzenle bezenmişti. Dışarıdan normal bir insan gibi gözüküyordu halbuki onu tanıdıkça karmaşasının içinde buluyordunuz kendinizi. Sizi boğmadan yavaş yavaş alıştırıyordu kendi düzenine.

Aynadan son kez görüntüme baktım. Yuvarlak yaka, kısa balon kollu, dizimin üzerinde, üzerime tam oturan mavi bir elbise giymiştim. Bacaklarıma doladığım beyaz topuklu ayakkabımı yeni almıştım. Boynumda çıkarmadığım güneşli kolyem vardı. Saçlarımı düzleştirip birazını yana atmıştım. Yüzümde aşırıyı kaçmadan makyajımı da yapmıştım. Etrafımda dönüp kendimi inceledim.
Güzeldim herhalde. Yine de içime sinmeyen bir şeyler vardı. Bir şey eksik yada fazla mıydı acaba? Ben düşüncelere dalmışken telefonumun ekranı parladı.

Karam: Aşağıdayım.

Gelen mesajla çantamı alıp evden çıkmam bir oldu. Eksik yada fazla ne vardı bilmiyorum ama Karam aşağıdaydı.

Hızlıca aşağı inip kapıyı açtım.
Merdivenlerin tepesinde karşılaştığım manzarayla dona kalmıştım. Karam arabasına yaslanmış etrafı incelerken tasasız bir şekilde sigarasını içiyordu ama ortaya çıkardığı görüntüden habersizdi.
Geniş siyah bir gömlek giymişti ama yakasından bir kaç düğme açıktı. Siyah pantolonu, siyah gözlüğü ve gömleğinin açık kısımlarından belli olan dövmeleriyle ben buradayım diye bağırıyordu.

Bakışları beni bulduğunda öne doğru bir adım attı. Henüz bitiremediği sigarasını yere atıp ayağının ucuyla söndürdü. Koyu renk gözlüklerinden şikayet edecekken gözlüklerini çıkardı. Yüzünde oluşan ifade gülümsememe sebep oldu. Gözleri vücudumun her yerinde gezindi. Tüylerim diken diken olmuştu.
Gelişi güzel bir küfür savurdu.

Bakışları üzerimdeyken yavaşça merdivenlerden inip karşısına geçtim. "Randevumuz için hazır mısın?"
Gözleri ışıl ışıl parlıyordu.
"Seni görene kadar hazırdım." diye mırıldandı. "Bu kadar güzel olacağını tahmin edemedim."

Söylediklerine gülümserken gözlerimi kaçırdım. "Teşekkür ederim." diye fısıldadım. "Sende çok yakışıklı olmuşsun."
Kafasını sağa sola sallayıp kendisine gelmeye çalıştı. Teşekkür ettikten sonra arabanın arka kapısını açıp bir çiçek buketi çıkardı.
Pembeli morlu şakayık çiçekleri bana gülümserken buketi elinden aldım. Bu çiçekleri her zaman çok sevmiştim.
"Gerek yoktu, teşekkür ederim."

"Çok gerek vardı." dedi beni izlerken. "Hatta daha çoğuna gerek varmış."

"Anlamadım?" Ne demek istediğini anlamamıştım.
"Senin güzelliğinle yarışması için daha çok çiçeğe ihtiyacım varmış onu anladım."
Hipnotize olmuş gibiydi. Yanaklarımın ısındığını hissettim.
"Ben kalp krizi geçirmeden bu günü bitirebilir miyiz lütfen."

Yanaklarında gamzeler belirdi. Bu günü nasıl bitireceğiz çok merak ediyorum. Arabanın yolcu kapısını açtı.
"Sen nasıl istersen güneşim."

Son kelimeyi telefonda söylediğinde ki gibi kolay geçiştiremedim. Bacaklarım hareket etmeyi bırakmış gibiydi. Hızlı hızlı nefes alıp vermeye başlamıştım. Sonunda Karam elini uzatınca adım atıp arabaya bindim. Karam arabanın etrafında dolaşırken kendimi sakinleştirmek için elimden gelen her şeyi yaptım.