20.Bölüm +18

25 5 9
                                    

 Merhaba böcükler ☀️
Bu bölümde yaşanan şeyler asla benim yüzümden değildir. Kurgunun daha çok kişiye ulaşması için oy ve yorumlarınızı ihmal etmeyin lütfen💛

Üzerimdeki Valentino elbiseden dolayı açıkta kalan tenim karıncalanıyordu. Ama Sis’e girdiğimde vücudumda gezinen bakışlar beni daha da sarstı. Özellikle içeri girdiğim ilk andan beri beni takip eden siyah gözler...

Merdivenlerden ilk kata çıktığımızda Zelmira kolumdan çıktı.

Gözleriyle beni yavaş yavaş yerken adım atmak güçleşiyordu. Aramızdaki mesafe azaldığında bir kaç büyük adımla önüme geldi. Gözleri gözlerime sabitlenmiş öylece bekliyorduk.  Beyaz gömleğinin üzerinde siyah yeleği ve onun da üzerinde siyah ceketi vardı.

“Nefes kesici olmuşsun güneşim.” dedi gözleri yüzümde gezinirken.

Elimi kaldırıp göğsüne koydum, hızla inip kalkan göğsü gülümsememe sebep oldu.

Topuklu giymeme rağmen hala ona yetişemiyordum. Topuklumun üzerinde kulağına doğru yükseldim. Düzensiz soluğu boynumu gıdıkladı.

“Çok yakışıklı olmuşsun sevgilim.”

Yanağına belli belirsiz bir öpücük kondurup geri çekildim. Normalde rujumun izini onda bırakmayı seviyordum. Ama bu gece hem diğerlerinden farklıydı hem de Karam’ı biraz sınamak istiyordum. Bana dokunmak için delirdiği ama dokunamadığı anlarda gözlerindeki kıvılcım hoşuma gidiyordu.

Şimdi de tam olarak o kıvılcımlar gözlerinde yerini almıştı. Yüzümde ki memnun olmuş gülümsemeyi görünce kulağıma eğildi.

“Beni istediğin kadar sınayabilirsin güneşim, senin için delirmeye hazırım.”

Nefesi boynumda dans ederken, boynuma bedenimi sarsacak bir öpücük kondurdu. Sanırım bu geceyi ikimizde zor bitirecektik.

Zelmira bize seslendiğinde ikimizde aynı onda ona döndük. Karam elini çıplak sırtıma yerleştirdiğinde dokunuşuyla sırtım gerildi. Bu gecenin en hızlı şekilde bitmesini ümit ediyordum.  

Zelmira yanımda otururken Karam korkuluğu yaslanmış aşağıya izliyordu.

“Ozan’ın geleceğini nereden biliyoruz?” dedim müzik sesini bastırmaya çalışarak.

Zelmira kadehinden bir yudum alıp gülümsedi.

“Daha önce Kara’nın yanıldığını görmedim.”

Eğer Karam, Ozan’ın geleceğin bu kadar eminse gerçekten gelecek demekti.

Bize dönük sırtını izlerken gülümsedim. Gözlerimi üzerinden çekmeden içeceğimi yudumladım. Sadece korkuluğa yaslanmış aşağıyı izliyordu ama vücudunun yaydığı enerjiyi damarlarımda hissediyordum. Her konuda cüretkar olmayı başarıyordu. Bakışlarımı hissetmiş gibi omzunun üzerinden kısa bir bakış attı. Elimdeki bardağı bırakıp yanına gittim.

Kalçamı korkuluğa yaslayıp yüzünü izlemeye başladım. Kafasının içinde neler döndüğünü çok merak ediyordum. Bu gün onun için yoğun geçmişti ve Sis mükemmel görünüyordu. Aniden beni kendisine çekince korkuluk ve Karam’ın arasında kaldım. Sırtım Karam’ın göğsüne yerleşmişti. Arkamdan eğilip kulağıma fısıldadı.

“Sis’in yeni halini sevdin mi?”

 Bakışlarım aşağıda dans edip eğlenen insanlara döndü. Kırılan her şey tamir edilmiş, duvarlar yeni ledlerle süslenmişti. Zarar görmeden önce ki Sis’e benziyordu ama artık daha canlı bir enerji yayıyordu.

KARAMLIK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin