Slave of love

24.2

Sa sobrang inis ko ay hindi muna ako umuwi.

Iniliko ko ang sasakyan sa Mall. Hindi ang Mall na malapit lang sa kompanya ni Zach. Mas malaki kasi ito at pakiramdam ko ay mas makakapag relax ako.

Iginala ko ang paningin ko, parang nahihilo ako sa dami ng tao. Shit naman, sale pa yata ngayon kaya ang daming tao.

Kumalam ang sikmura ko kaya naghanap hanap ako ng pwedeng kainan. Parang gusto ko ng fries kaya pumunta ako sa isang fast food.

Agad akong pumila para umorder.

"Masayang araw Ma'am, ano pong order nila?" tanong sa akin ng babae sa counter.

"Uhm.. 2 large— no. Make it three large fries. One spaghetti and pineapple juice." sabi ko. Siguro naman pag nakakain na ako ay makakapag isip na ako ng maayos.

"372 po, Ma'am." sabi nya. Agad naman akong nagbayad.

Mabuti na lamang ay nakuha ko agad ang order ko at di ko na kailangang maghintay pa.

Agad akong umupo sa bakanteng upuan.

Nasa kalagitnaan ako ng pagkain ng may magsalita.

Parang nangyari na ito noon. Dejavu.

"Ms. pwede bang maki share? Tatlo kami. Wala na kasing vacant tables eeh" sabi nya. Nanlaki ang mata ko ng makilala ang babae. Ito din yung babaeng naki share sa kin dati! May anak pa nga syang cute na babae eh. Ano nga bang pangalan nya? Ayy ewan. Basta sya iyon.

"I hope that my daugther meets you again someday, Ellise."

"you again?" ngiti nya.

I smiled back pero alam kung hindi iyon umabot sa mata ko. Ewan ko ba.

"Dad! Here's mommy oh!" sigaw ng bata sa di kalayuan. Kaya lumingon ako na dapat ay hindi ko na lang ginawa.

Parang napako sya sa kinatatayuan nya ng makita ako, ganun din ang naging reaksyon ko. Dad? Bakit sya tinawag na Dad ng batang hawak hawak nya? Parang literal na hindi ako makahinga. Anong ibig sabihin nito?

"hey, Love." napatingin ako sa babaeng nasa harapan ko.

Love? She called him Love. Oh my God.

"L-lauren." dinig kong tawag nito sa pangalan nito. So she's Lauren? I suddenly feel my insecurities again. She's.. She's beautiful.

So it's true. Totoo nga ang nasa isip ko. I smiled bitterly. Kaya pala.

"Daddy, c'mon let's sit." sabi ng cute na bata habang hila hila ang dulo ng damit ni Zach na ako pa mismo ang naglaba at nagplantsa.

Dahan dahan syang lumapit sa pwesto namin at sya namang pagtayo ko. I'm sorry. Hindi ako masyadong martyr para manatili pa dito.

"m-miss? A-ayos ka lang ba?" tanong ng ponyetang si Lauren. Tumingin ako sa kanya at tinaasan sya ng kilay.

"Palagay mo?" sabi ko sa sobrang inis  na nararamdaman ko.

Mabuti na nga lamang ay ganun lang ang lumabas sa bibig ko at di mura. Nakita ko naman kung paano mawalan ng kulay ay maganda nyang mukha.

"Ellise!"dinig kong tawag nya sa pangalan ko. Sya pa ang galit?

Nangingilid na ang luha sa mata ko pero pinilit ko pa ding makaalis doon ng hindi ito pumapatak.

I already texted him a while ago, telling him that he's a Liar. Wala man lang syang ginawa?

Dali dali akong naglakad kasabay noon ang pagpatak ng luha ko. Wala akong pakealam kung pinagtitingin ako dahil sa mukha akong tangang lakad takbo habang umiiyak. Ang sakit. Ang sakit sakit.