Slave of love

17. Zach

I want to dedicate this chapter to @ayiPagalilauan

Thank u for voting dear :) Enjoy!(:

++++

"hey, aren't you going to talk to him? It's been a week, I guess." Calvin asked. I just sighed. Yeah, it's been aweek. Isang linngo na din akong halos walang gana. Paano ba namang hindi? Hindi man lang nagpaparamdam. Siguro nga.. Siguro nga mas pinili na nya ang babaeng yun. Nakakainis.

"you're spacing out again, I'm asking you." 

"huh? s-sorry." sagot ko na lang. We're here at the mall, catching things up. Bonding. Date. Yeah, friendly date lang naman.

"I don't know. How can I able to talk to him kung sya mismo hindi nagpaparamdam." walang ganang sagot ko. He just sighed and nod. I already told him about Zach.

"what are you gonna do now?" tanong nya habang kumakain.

"I miss him." yun lang ang sagot ko. I miss him a lot.

Huminga sya ng malalim saka hinawakan ang aking kamay.

"You know what? I don't really like that man. Sorry for the word, but that Zach is an asshole. Really? A week? I just want to punch his face right now." iiling iling nyang sabi. Napangiwi ako.

"I know." sagot ko. Nagkibit balikat lang sya.

"Remind me to kick his ass when we met."

"Calvin!" nakangusong saway ko sa kanya.

"Kidding.. here, eat more. Ang payat mo na." sabi nito sabay lagay ng mga pagkain sa plato ko.

Hindi na lang ako nag reklamo at sinimulan ng kumain.

"hanngang kelan ka dito?" tanong ko sa knya. Hindi naman kasi nya sinasabi kong hanggang kelan sya mag iistay. 

"secret.." 

"kelan nga kasi?"

"bakit? excited ka na sa pag alis ko? grabe ka naman, baby. Masakit." pag iinarte nya. Napairap na lang ako. 

"ayaw. Wag ka ng umalis." 

Naging seryoso sya ng sinabi ko iyon.

"Pwede din, just give me one good reason to stay." sabi nya. Napatigil ako at napayuko. Bakit nga ba? Kasi gusto ko nasa tabi ko lang sya? Hindi pwede, I sound so selfish.

"see? even you hindi alam ang dahilan kung bakit ko kailangang magtagal dito." mapait na sagot nya. Napalunok ako dahil doon.

"Calvin naman.." 

"haha, kidding. To naman, masyadong serious. Kain lang." sabi nya. Tahimik na lamang akong kumain. 

"hey, someone's calling." sabi nya. Agad kong kinuha ang cellphone ko na nakapatong sa lamesa, baka sya na naman ang maksagot, mahirap na.

It was an unknown number, kaya nagdalawang isip akong sagutin, but in the end sinagot ko din.

[Ellise, hija?] sabi ng hindi pamilyar na boses sa kin. Sino to?

[ahm, s-sino sila?"] tanong ko. I checked the number again baka kasi isa lang sa kamang anak ko.

[it's ahm. It's me, Z-Zach's m-mom.] sagot nya. Zach's mother? Why is she calling me? Paano nya ako nakilala? 

[o-oh, I-I'm sorry. May problema po ba?] tanong ko. Napatingin ako sa nagtatakang si Calvin sa harap ko. Ngumiti lang ako sa kanya.

[p-pwede ba tayong magkita, anak? kahit saglit lang.] kinabahan ako. Maglkita? Bakit naman kaya?