Slave of love

9. Your Ex

"Zach, pwede bang sa ibang araw na lang?" sabi ko sa kanya habang hila hila pa din nya ako.

"Bakit? Bakit hindi na lang ngayon? Didn't you miss the place?" tanong nya. Bumuntong hininga ako at bumitaw, nakita ko ang pagtataka sa mukha nya.

"Hindi naman sa ganun, k-kaya lang kas-"

"Okay, I get it.. Maybe, next time? Let's go to another place instead and have some lunch." sabi nya. Nagulat ako dahil parang hindi naman sya nagalit.

Hindi ko na lamang pinansin iyon at sumakay na lang sa sasakyan nya. We end up having lunch in a Italian Restaurant.

Pinagmamasdan ko sya pero parang normal lang. Parang walang nangyari kanina. In fact, he looks so happy. Anyare sa kanya?

"Why?" tanong nya ng mahuli nya akong nakatingin sa kanya. Umiling iling lang ako.

"Nothing. Naninibago lang ako sa sayo.. I mean, hindi ka naman ganyan dati." sabi ko. Kumunot ang noo nya.

"What do you mean na hindi ganito?" tanong nya ulit.

"I mean, this.. All of this, you never did this for me before. Taking me out for lunch. Minsan nga hindi mo kinakain yung gawa ko para sayo, I saw you one time, tinatapon mo yung binigay kong cupcakes for you.." sabi ko na nakanguso. I remember how he treated me before, how cold and how cruel he was. But now, I can see that he's changing.

"You're not the one who made it." nakasimangot na sagot nya. How did he know? Yeah. He's right. Hindi nga ako ang gumawa nun. I asked Calvin to make the cupcakes tapos ako ang mag dedesign.

"I was the one who made the designs." sagot ko sa kanya.

"I know. I ate them, the designs but not the bread." sabi nya sabay iwas ng tingin. Napatigil ako sa pagsubo.

"really?" hindi makapaniwalang tanong ko.

"No. I didn't. It tastes awful." sabi nya. Napanguso ako lalo. Ang sama nya talaga.

"Tsk.. Stop asking too many questions, just eat." masungit na sabi nya kaya pinagpatuloy ko na lamang ang pagkain ko at hindi na umimik pa.

Natapos kami at bumalik na sa kompanya. I know that he's very busy kaya tumanggi ako sa kanya kanina.

"Anong maitutulong ko sayo?" out of nowhere kong tanong sa kanya. I'm asking about the project.

"Nothing.." cool nyang sagot habang ipinaparada ang kotse nya.

"I can handle that. Just be with me all the time and watch." sabi nya. Ano pala ako? Display lang?

"Ano? Watch? But I need to help you with that." maktol ko habang nagtatanggal ng seatbelt.

"No need. Believe me, mahihirapan ka. This job is too heavy for you, and I don't want you to be stressed out kung kaya ko naman." sagot naman nya.

"But, Zach. It's my duty to help you and not just to stare at you while doing that project." pangangatwiran ko habang bumababa sa sasakyan.

"tsk.." iyon lang ang narinig kong isinagot nya. Tumigil ako sa paglalakad ganun din sya.

"why? Is there anything wrong?" nagtataka nyang tanong. Umiling lang ako.

"C'mon, just stay in my office 'till I'm done." sabi nya sabay hawak sa kamay ko. Wala na akong nagawa kung di ang mag patiaanod sa gusto nyang mangyari..

***

"oh anong nangyari sayo at parang byernes Santo yang mukha mo?" tanong ko kay Alice. We're here at the Mall dahil ang bruha tinawagan ako kanina habang ngumangalngal.