Slave of love

30.

Right after she left ay pumasok muli ako sa kwarto para silipin ang anak kong natutulog.

Hindi ko mapigilang maawa sa kanya.

How could she do that to her?

She was sucking her thumb and hugging the doll that I brought to her on her birthday. My princess is so cute. I smiled at that thought.

Sa kabilang banda ay hindi ko mapigilang makaramdam ng galit. She won't touch her again! I won't let her. I will do everything para sa akin mapunta ang anak ko.

I picked up my phone and dialled my mom's number.

I will tell her that we're gonna drop by.

After the call ay inayos ko na ang mga damit ng anak ko. Baka sakaling malinawan pa ang isip ni Lauren at bumalik dito para kunin sya sa akin, kailangan ko muna syang ilayo. Hindi dahil sa ipinagdadamot ko ang anak ko, ang anak nya sa kanya. But I want her to learn that Savannah—her child is a not a thing that need to be use para lang sa ikakasaya nya.

Isinilid ko iyon sa isang bag. Muli ko syang sinilip at himbing pa din syang natutulog.

Lumabas ako ng kwarto para igawa sya ng meryenda. Baka kasi gutumin sya pag gising.

I was in the middle of cooking ng madinig ko ang malakas nitong pag iyak. Dali dali kong pinatay ang kalan at halos takbuhin na ang kwarto.

I saw her crying while sitting in the middle of the bed.

"Baby? What's wrong?" nag aalalang tanong ko ng palapit na ako sa kanya.

Nanlaki ang mga mata nya ng makita ako. And once again, hindi ko mapigilang maawa sa kanya. Akala nya siguro ay wala na naman syang kasama.

Binuhat ko sya at patuloy pa din sya sa paghikbi.

Nakasubsob ang kanyang mukha sa aking balikat.

"Sshhh.. Stop crying na." amo ko dito. Maya maya naman ay tumigil na sya pero nanatiling nakasubsob sa aking balikat.

Bumalik ako sa kusina habang karga karga pa din sya.

"Look baby, oh. Daddy cooked spaghetti for you." sabi ko.

Walang sabi sabi syang lumingon sa niluto ko.

I smiled at her and wiped her tears.

"Eat ako." sabi nya na nakanguso.

Ibinaba ko muna sya sandali at ipinagsandok sya.

.

.

"Daddy? Where are we going?" mabagal nitong tanong.

We're going to my parent's house. Yeah. Parents. They're living together now. And I'm so happy for them, finally.

"To your lolo and lola." sagot ko habang nagmamaneho. Nasa backseat sya at nilalaro ang kanyang manyika.

Sinilip ko sa salamin ang ekspresyon nya. Nakakunot ang kanyang noo na parang hindi naintindihan ang sinabi ko.

"What is Lola, Daddy?" tanong nito. I feel sad because of that. Hindi talaga sya tanggap ng pamilya ni Lauren?

I did not answer her instead ay iniliko ko na ang aking sasakyan at pumasok sa subdivision kung saan sila Daddy nakatira.

Bumusina ako sa tapat ng malaking gate at agad agad naman iyong binuksan ng isang maid.

Nakita ko si Mommy na lumabas at halos mapunit ang labi nya ng makilala ang may ari ng sasakyan.