Mine 15
Kassi
Madaling araw na ay hindi pa rin ako makatulog. Wala pa rin kasi si Mark at hindi rin naman siya nagtext kung dito ba siya matutulog ngayon.
Ang huling text niya sakin ay sinabi niyang nagmemeeting sila.
Teka nga, bakit ba umaasa akong itetext, tatawag o uuwian ako ni Mark? Diba malinaw naman sakin na wala kaming relasyon? At alam ko namang past time lang ako ni Mark.
----
It's been two week since I last saw Mark. Syempre hindi na rin naman ako nag-eexpect na babalik pa siya. Kailan niya ba ako binalikan?
This just means na sawa na siya sakin. Hindi pwedeng idahilan niya na busy siya dahil sinanay niya ako na kahit busy siya lagi pa rin siyang nagtetext at gumagawa ng paraan para makita at makausap ako.
"Are you okay, Kassi?" Mom
"Ofcourse, mom. Medyo hindi lang ako nakakatulog"
"Namamahay ka pa ba?" Nag-aalalang tanong nito
I can't sleep without him by my side.
"Kind of" I answered and smiled
Another week ang lumipas at hindi pa rin nagpapakita sakin si Mark. Ano 'to pagtapos ako matikman iiwan na lang ako ng parang bula?
I felt cheap because of what he did. Am I not enough? Ang galing kasi ng paasa skills niya eh! Asang asa ako eh!
I am busy doing some design when I felt like I need to vomit
Patakbo akong pumunta ng cr at sumuka. Ano bang nakain ko ngayon at nagkakaganito ako? It must be the rice cakes I ate. Yeah just the rice cakes
Days passed by at going 4 weeks ko ng di nakikita si Mark. I miss him so much but I don't want him to think na patay na patay lang ako sa kanya.
"I want to eat some ramen" pagpapacute kong sabi kay Andrei
Yes remember Andrei na nakilala ko sa Airport? Bumalik siya dito sa Korea ngayon for some business at nakipagkita siya ngayon.
"I thought rice cakes ang gusto mong kainin?" Nakakunot ang mga noo nito habang inaayos ang rice cakes na sana ay kakainin namin
"Gusto ko ng ramen tapos lalagay sa loob yung kimchi. Ah sarap!" Maisip ko pa lang na kumakain ako nun, naglalaway na ako.
"Wow weird. Just eat and forget about ramen and kimchi" masungit na saad nito. "After eating, ihahatid kita kasi may meeting ako by 2"
"Pwede bang sa mall mo na lang ako ihatid? I want to shop some clothes" pumayag naman ito
Kahit na ayaw kong kumain ng rice cakes, kinain ko pa rin kasi nakakahiya naman kay Andrei na nag-effort na bumili.
Hinatid ako ni Andrei tapos umalis na siya. Ayoko pa umuwi dahil malulungkot lang ako dun at wala si Mark. Maiisip ko lang ang mga katangahan ko sa kanya
Buying crop tops and tight clothes are my favorite. May ipagmamalaki naman kasi ako kaya hindi ako natatakot na magsuot ng mga revealing na damit. But syempre di ako pupunta sa point na halos maghubad na ako.
Marami akong nakitang crop tops na magaganda kaya kinuha ko lahat ng nagustuhan ko at nagsukat. I was extremely shocked when I saw my growing belly.
Ganun ba ako kalakas kumain dito sa Korea at lumalaki na ang tiyan ko? Maybe I lacj excercise. Lately kasi nagiging tamad ako kumilos and I find it hard to wake up in the morning. Bla.e the weather
Dahil sa disappointed ako sa katawan ko, hindi na ako bumili ng damit. Umuwi na lang ako and decided to go to the gym tomorrow.
Pagpasok ko sa bahay ay halos mapalundag ako sa nakita. It's Mark!
"Hi baby, miss me?" Nakangiti nitong tanong.
Hindi ko na napigilan ang sarili ko at hinagis na lang sa kung saan ang gamit ko at umiiyak na tumakbo papalapit dito.
"Damn you Mark Tuan! How can you leave me like that?! Hindi mo manlang ba naisip yung nararamdaman ko? I'm worried about you, stupid!"
"Sorry baby I'll explain later. But first, take this flower as a sign of sincere apology. And by the way babe, I missed you"
