Kral'ın Son Varisi

Kardeşler Öğreniyor

Harry iksirine fare kuyruğu kıllarını ekledi ve kepçesini alıp karıştırmaya devam etti. Bulundukları iksir dersi Slytherin ve Gryffindor'a aitti. Genelde olduğu gibi tekli çalışıyorlardı. Sadece ağır iksirlerde ikili ya da en fazla üçlü takım olup çalışırlardı. Harry iksirini karıştırmaya devam ederken sağ yanındaki Neville'e ve sol yanındaki Draco'ya göz attı. İksirin gümüş renkte olması gerekiyordu. Kendi iksiri açık gümüş renkteydi. Gerekenden daha az sıcaklıkta kaynatmış olmalıydı. Asasını çıkardı ve kazanın altında yanan ateşi harladı ve karıştırmaya devam etti. Neville'in iksiri gümüşe yakın griydi. Draco'nun iksiri ise tam olması gerektiği renkteydi.

Bugün Harry onlara anlatacaktı.

Günlerden cumaydı. Son dersteydiler. İksirlerini teslim edecek ve serbest kalacaklardı. Harry o gün Draco ve Neville'e kendi gerçek kimliğini açıklayacaktı. Artık zamanı gelmişti. Onlardan gerçek yardımlar alacaktı. Yardım almasa dahi yanında onu tanıyan ve gerçeği bilen arkadaşları olmasını istiyordu.

Ders saati bittiğinde kepçesini kazana daldırdı ve numunelik bir şişeyi doldurdu. İksirini Profesör Snape'in masasına bıraktı ve kendisini inceleyen keskin obsidyen gözlerden kaçınarak, onu bekleyen Neville ve Draco'nun yanına ilerledi.

"Şimdi ne yapacağız Harry? Dersler bitince bizimle konuşmak istediğini söylemiştin." dedi Draco. Harry'nin elini gerginlikle saçlarından geçirmesi, diğer ikilinin bakışmasına sebep olmuştu.

"İhtiyaç Odası'na gidelim, konuşacaklarımız çok uzun ve çok gizli."

"İhtiyaç Odası mı? Yerini biliyor musun?" diye heyecanla sordu Neville.

"Evet biliyorum." diye onayladı Harry ve yedinci kata doğru ilerlemeye başladılar. Yolda Neville ve Draco sohbet ederlerken Harry alışılmadık biçimde sessizdi. Verebilecekleri tepkiden endişeleniyordu. Bir kez daha terkedilmekten korkuyordu.

Sonunda gereken koridora ulaşmalarıyla beraber Harry üç tur atarak "Gizlice konuşabilecek bir yere ihtiyacımız var." diye mırıldandı. Beliren kapıyı görmek Harry'nin gülümsemesini, diğer ikisinin ağzının açılmasını sağlamıştı.

İçerisi Gryffindor ve Slytherin'in karışımıydı. Duvarlar rahatlatıcı, fazla parlak ya da fazla koyu olmayan tonda bir griydi. Koltuklar ve halı yeşildi. Çıtır çıtır yanan şömine ve onun karşısındaki oturma alanı ise kırmızıydı.

Harry hepsi oturduğunda başını önüne eğdi ve derin bir nefes aldı. Sonrasında mırıldandı.

"Bir düşünseline ihtiyacım var."

İhtiyaç Odası hemen bu dileğini yerine getirdi ve küçük bir puf sesiyle siyah masanın üstünde geniş bir düşünseli belirdi. Harry oraya ilerledi, Neville ve Draco da takip etti. Harry sessizce asasını şakağına dayayıp anı ipliklerini çekmeye başlarken bir yandan da konuştu.

"Bakın, girmeden önce bilin ki yaptığım her şeyi en doğrusu olduğunu düşündüğüm için yaptım. Hiçbirinin olmasını istememiştim. İkinci olarak orada yaklaşık sekiz dokuz yılın anısını izleyeceksiniz, o yüzden biraz hızlı olacak. Yaklaşık beş altı saatinizi düşünselinde geçireceksiniz. O yüzden cumayı seçtim ki ertesi gün erken kalkma derdimiz olmasın. Son olarak, ne düşünürseniz düşünün sizi seviyorum, siz benim gerçek arkadaşlarım, kardeşlerimsiniz."

Draco ve Neville hafif bir korkuyla düşünseline daldı. Harry'i bu kadar endişelendiriyorsa iyi şeyler izlemeyecekleri kesindi. Harry ise yanında getirdiği ritüel ve rünlerle ilgili kitanı açıp okumaya başladı. Ne de olsa en az altı saat oradaydı.

Harry kitabın sonlarındayken düşünselinde bir hareketlilik farketti. Tüm süre boyunca düşünerek kafayı yememek için tamamen kitabına odaklanmıştı ve çok şey öğrenmişti. Ama şimdi kendini oyalayamazdı çünkü düşünselindeki tüm anıları izleyip, anılardan püskürtülen Draco ve Neville ona bakıyordu şokla.