bölüm 5

4.6K 185 55
                                    

Zeynep:çok acıyor mu?

Dedi patlamış dudağıma bakıp.

Tuana:ııı pek değil.

Diye cevapladım

Zeynep:sence o taşı kim attı?

Bunu bende delicesine merak ediyorum.

Tuana:hiçbir fikrim yok.

Dedim aklıma kimse gelmiyordu.
Bunu yapan bir çocuk değildi bundan emindim.

Zeynep:şey eee...onur dediğin bir çocuk vardı ya hani.

Onur?
Hayır onur en ufacık bir sesten korkardı.
Bu kadar cesaretli olduğunu sanmıyordum.

Tuana:pek sanmam.

Zeynep:seni korumak istemiş olabilir.

Tuana:evimi bilmiyor.

Oflayarak düşünmeye başladı.

Zeynep: peki sıla yani iyi bir kız sen ona yardım ettin sana yardım etmek istemiş olabilir.

Derin bir nefes aldım.

Tuana:sıla evimi bilmiyor.

Sılada olamazdı.
Evimi bilmiyordu benim hakımda bildiği tek şey ismim ve yaşındı.

Zeynep:Hiç yardımcı olmuyorsun.

Ben konuşmadan Zeynep yeni bir soru yönelti.

Zeynep:bı tane çocuk vardı?

Kaşlarımı çatıp Zeynep'e döndüm.

Tuana:hangi çocuk?

Diye sordum bende.

Zeynep:ela gözlü diyordun ya hani?

Tuana:elaların sahibi...

Diye mırıldandım.

Bakışları tekrar aklıma gelince kalbimde bi sızı hissettim.

Zeynep:işte o çocuk.

Tuana:pek sanmam yani sonuçta oda o zorbalardan biri.

Zeynep:okulda öyle olabilir ama onu okul dışında hiç görmedin.

Zeynep'e ters bir bakış attım.

Tuana:o ve bana yardım etmek mi?

Alayla güldüm Zeynep ise göz devirdi.

Zeynep:ya oda bı insan sonuçta vicdana gelmiştir.

Bir süre düşündüm.

Tuana:ama nota çocukluğumdan bahsediyor. O nerden bilsin benim çocukluğumu ailem ile arkadaki ilişkiyi.

Zeynep derin bir nefes aldı.

Bir süre düşünmeme izin verdi.

Onur olamazdı
Buralara gelemezdi ve bir evin camını kırmaya cesaret edemezdi.

Sılada öyle korkar kaçardı en ufak seste yerinden sıçrıyordu.

Elaların sahibi?
Hayır pek sanmam durduk yere bana asla yardım etmez.

Ah birde o fotoğraftan sonra asla bana bir iyilik yapacağını sanmam.

Neden herkese öfkeliyken ona bir öfke hissetmiyorum.

Evet herkese karşı öfke doluydum.
Beste,ülkü, Leya,Ece,öykü ve o diğer üç çocuk.

Ama elaların sahibine karşı bir şey hissetmiyordum öfkeli değildim,üzgün değildim ,nefret de etmiyordum.

platonik (ÇT)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin