platonik (ÇT)

55. bölüm

Beste:çağan!

Diye bağırdı beste.

Beste:çağan!

Diye tekrar bağırdı.

Evin içinde çağanı arıyordu adım sesleri kulağıma kadar geliyordu.

İki hafta geçmişti aradan.

On dört gün sonra ilk defa inmiştim aşağıya.

Odamdan tek bir adım dahi atmamıştım.

Beste:çağan!

Diye telaşla bağırdı.

Çağan tam karşımda besteyi umursamayarak telefonla oynuyordu.

İndiğimden beri gözlerim onun üzerindeydi ama o toplsam sadece iki saniye felan bakmıştı.

Leya:ne oluyor ya?

Diye mırıldandı.

Bestenin sesindeki endişe hepimizin dikkatini çekmişti.

Merdivenlerden koşarak indi.

Beste:çağan.

Dedi nefes nefese.

Çağan başını kaldırıp kısa bir bakış attı ardından tekrar telefonuna döndü.

Beste umursamadan tam önüne geçti.

Nefesini kısa bir süre düzene sokmaya çalıştı.

Beste:çağan Tuana yok.

Dedi telaşla.

Çağan anında başını kaldı.

Çağan:ne demek yok?

Dedi anlam vermeyere.

Beste:bildiğin yok. Her yere baktım ama hiçbir yerde yok.

Dedi telaşı yüzünden okunuyordu.

Yağızlar telaşla ayağa kalktı.

Burdaki ortam fazla gerici olduğu odama gitmek için bende ayağa kalktım.

Çağan:en son yanına geldi?

Bestenin telaşlı gözleri öfkeyle bana döndü.

Beste:bana Tuananın yanına gideceğini söyledi!

Kaşlarım çatı.

Tuana:hayır yanıma gelmedi.

Dedim anında.

Beste:nereye gitti o?

Dediğinde derin bir nefes verdim.

Telaşlıydı bunu biraz olsun anlayabiliyordum.

Tuana:yanıma gelemedi beste.

Beni dinlemedi.

Beste:ne yaptın ona!

Kesip yedim.

Beste beni serçe omzumdan itti.

Ben ne olduğunu kavrayamadan kendimi yerde buldum.

Çağan:ne yaptığını sanıyorsun sen!

Diyip besteyi kenara çekti.

Yağız:sakin olun ya o en son bahçeye çıkmıştı.

Dediğinde öfkeli gözleri bu sefer yağıza döndü.

Beste:bakmadım mı sanıyorsun? Yok işte.

Ülkü:tamam sakin ol. Bir bakalım buluruz.

Derin derin nefes alıp durmadan minik Tuanayı görmek için etrafa bakıyordu.

Telefonum çaldı.
Hepsinin gözü bir anda bana döndü.