Kendimi karanlığın tam ortasında en dipte hissediyordum.
Uzun süredir böyle hissediyirdum.
Artık acı nedir hissetmiyordum.
Çünkü acıya alışkındım.O adam beni acıya alıştırmıştı.
Onun yanında gülümsemeyi dahi unutmuştum.
Ama şuan vücudumdaki yaralara baktıkça gülümsüyordum.
Gülüşümde bir çok acı gizliydi ama ve kimse bunu anlamıyordu.
Hiçbiri acıyla gülüdüğümü fark etmiyordu.
Artık sahte olsa bile gülümseyemiyordum.
Dudaklarım hareket etmekte zorlanıyordu.
Ama etrafımdaki herkes gülüyordu.
Ama artık biliyordum ki çok Gülen,çok şey gizlerdi.Çağan bana bakıp her gülümsediğinde asla gerçketen gülümsemediğini bilmiyordum.
Acı çekiyor gibi görünüyordu bilmiyorum.
Ama artık o bile bana hiçbir şey hissetiriyordu.
Aylar boyunca tek bir isteğim vardı.
Onu görmek,onun yanıma gelmesi beni burdan götürmesiydi.Ama artık bir önemi yoktu.
Hiçbir şekilde toparlanamayacak gibiydim.
Ölmek istiyor, ölmüş gibi hissediyordum.
Keşke öldürmüş olsaydı beni.
Bu kadar acı yaşıma çok fazla.Yaşadıklarım çok fazla.
Dinlerken çok saçma geliyordu değil mi? Belki de gerçek dışı yada korkunç.
Dinlerken bile gözleri doluyordu insanın ama ben her birini çocuk yaşımda yaşamıştım.
Ve hiçbir suçum yoktu.
Adaletsizce.
Ben sadece liseye gidiyordum bunları yaşarken.
Çocuktum daha bir katil ile uğraşırken.
Bir katil tarafından takıntılı hale getirilirken çocuktum.
Hiçbir çocuk bu kadar acıyı hakettmezdi.
Ben acılarımla büyüdüm.
Hala yirmilerimdeydim ama ben yetmişlerde ölmeyi bekleyen insanlar gibiydim.
Ölmeyi,yok olmayı bekliyordum.
Ben artık nefes almak istemiyordum ki.
Neden tanrı beni yaşatmak istiyordu?Artık bir ruhum yoktu, duygularım da yoktu.
Hurdaya dönmüş ruhumu, harabeye dönmüş duygularım arasında Yok etmiştim.
Ben artık yoktum.
Kendi içimde kendimi bitirdim.
Sadece ölmeyi bekleyecektim.
Ölmek için dua edecektim.Buğulu olan aynaya baktım.
Birkaç ay öncesi vardı üzerimde.Üzerimdeki kirden arınmak istemiştim.
Her yer buharlıydı ama onu görebiliyordum.
Beni buharların içinde izliyordu.
Bedenimi göremiyor olsa da gözleri üzerimdeydi.
Çıkmak istedim ama korktum çıkmam gerekiyordu yoksa o buraya gelecekti.
Elimi uzattım zor olsa da havluyu alabilmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
platonik (ÇT)
Science FictionYeni başladığın okulda kimsenin konuşmaya cesaret edemediği sadece okulun zorbalarıyla takıldığı çocuğu ilk gördüğün an aşık olup yılarca plotonik olarak seversen ne olur?(bu kitap tamamen kurgudan ibarettir,bir ship üzerine yazılmıştır)