platonik (ÇT)

79. bölüm

Çağan efe ak...

Gözlerim bir karanlığa kapalı ama yaşadığımı hissediyorum.

Kolarımdaki kadını hissediyorum.
O kadının bana yaşamayı öğrettiğini hissediyorum.

O kadının hayatım olduğunu hissediyorum.

O kadının her şeyim olduğunu biliyorum.

Evet Tuana naz tiryaki hayatım,dünyam,nefesim, herşeyim olan kadın o.

Gülümsememi sağlayan kadın o.

Bazen sorguluyorum.

O olmadan önce nasıl olurdu diye.
Onu hiç tanımasaydım ne olurdu diye.

Yine bu yatakta bir başkası ile olur muydum? Yoksa hayatımı yanlız mı devam ederdim?

Belki de ölmüş olurdum.

Başkası ile olma düşüncesi bana çok uzaktı.

Bilmiyorum ama sanki nerde olursak olalım hangi evrende olursak olalım yine onunla olacakmış gibi hissediyordum.

O her an, her yerde yanımda olacak gibi.

O sadece benim olacak gibi. Teni benden başka kimsenin tenine dokunmayacak gibi.

Sadece benim olacak gibi.

Bedenini bana daha çok yasladı.

Daha sıkı sarıldım beline.

Uyanmak istemiyordum, onunda uyanması gerekiyordu.

Şuan kalkarsa uzun süre onunla uyuyamayacaktım.

Şuan bir yatağın üzerindeydik ama bu yatak bize ait değildi.

Kardeşimin evindeydik.
Ve birazdan kalkıp gitmem gerekiyordu.

Biliyorum birazdan bizi uyandırmak için geleceklerdi ama kalkmak istemiyordum.

Tuana ile birkaç gündür burdaydık çünkü ülkü çok ısrar etmişti.

Ve kabul etmiştik çünkü ben kardeşim ile birlikteyken oda abisi ile birlikteydi. En büyük nedeni ise o yanımdaydı ve ben ona rahatça dokunabiliyordum.

Bu Tuana kendi evindeyken hiç kolay olmuyordu.

Belki de Tuana ile ayrı bir evimiz olmalıydı. Ama Tuana bunu kabul etmedi.

Ona bu teklifi sundum ama kabul etmedi. Aslında bunu planlarken çok hevesliydim ama onu da anlayabiliyordum.

Yılar sonra gerçketen babasını bulduğu için onu kolayca bırakmak istemiyordu.

Bazen düşünmeden edemiyordum.

Bir ev. Nasıl olduğu hiç fark etmez. Tuana ve ben birde küçük bir kız çocuğu yada erkek her şekilde tuanaya benzeyen. Ve bir kedi -tuananın en çok sevdiği hayvan- eğer isterse bir köpek. Hiç fena olmazdı.

Gözlerimi çoktan açmış gözümde canlandırmıştım bile.

Hayalî çok güzeldi. Ama zordu.

İlk önce Serkan abiden izin almam gerekiyordu aksi takdirde Tuana da kabul etmezdi. Onu her şekilde halederdim ama Tuana anne olmaktan korkuyordu.

İstemiyor diyemezdim bazen bunun hayalini kuruyordu ama farkında değildi.

Sonra vazgeçiyordu. Korkuyordu. Çocuğunu hayalerindeki gibi büyütemeyeceğini,ona zarar vereceğini düşünüyordu.

Ama biliyordum. Tuana görüp göreceğim en güzel anne olurdu.

Evet öyle olurdu.

Gözümden bir damla yaş süzüldü. Süzülen yaş Tuananın boynuna aktı.