platonik (ÇT)

bölüm 37

Gece yine uyuyamamıştım.

İlaçlar midemi bulandırıyordu.
Ve deli gibi başım dönüyordu.

Bayılacak gibiydim ama ayakta kalmak için dreniyordum.

Hala o çocuğun düşünüyordum.

Adı dışında bir şey bilmiyordum ama o gün geçirdiği o kriz aklımdan çıkmıyordu.

Beni görünce birden böyle olmuştu ama neden?

Beni tanımamıştı.
Ama beni görünce kriz geçirmişti.

Ben bile o gün çağan denen çocuğun yüzünü görmeme rağmen zar zor hatırlamıştım. O saçım dışında birşey görememişti.

Midemdeki ağrı git gide artıyordu.

İlaçlar daha fazla etki edecekti.

İlaçlar?
Neyin ilaclarıydı onlar?
Neden yılardır kulanıyordum onları?

Bu zamana kadar bana hiçbir yararını görmemiştim.

Ama rüzgar her akşam bana o ilaçlardan içiyordu.

İstemedeğimi kaç kere belirtmiştim ama benim ne düşündüğümü umursamıyordu.

Zorla gerekirse şiddetle veriyordu o ilaçları.

Rüzgarı seviyordum.
Onunla bir ikişkim vardı.

Ama bir ilişki için daha çok erkendi.

Sanırım onu bir ilişkiye başlayacak kadar sevmiyordum.

Kusmak istedim öğürdüm ama kusamadım.

Etrafı bulanık görüyordum sanki.

Nefes alamıyor gibi oldum.

Bunu hep yaşıyordum.

Balkona çıktım.
Ay direk odama yansıyordu.

Dudakalarımda buruk bir gülümseme vardı.

Hiçbir zaman onun kadar parlamayacak,özgür olmayacaktım.

Ama ayı seviyordum.
Tek arkadaşım oydu.

Bakışlarım etrafta gezindi.

Karşı balkonda biri vardı.

Uzun bir süredir yan odamda biri kalıyordu,kim olduğunu geçen günlerde öğrenmiştim.

O çocuktu,çağan.

Üstü çıplaktı balkonun demirlerine sırtını yaslamış sigara içiyordu.

Hava rüzgarlıydı uzun süre burda kalırsa hasta olurdu.

Hala zihnimde yankılanıyordu.

Göz yaşları,ağlayışları,bağırması.

Bana tanıdık bir o kadarda yabancı geliyordu.

Biraz daha onu izledim.

Benim onu izlediğimden farkında değildi.

Belkide farkındaydı ama bana bakmıyordu.

Bu normal değildi.
Onu sanki yılarca tanıyormuş gibi hissetmem normal değildi.

Çağan:uzaktan bakan biri bir sapık olduğunu düşünür.

Dedi arkası dönük bir şekilde.

Birkaç adım geri gittim afalayarak ona bakmaya devam ettim.

Tuana:ne-ne alaka.

Diye mırıldandım.

Ama hala ona bakıyordum.

Çağan:beni yiyecekmiş gibi bakıyorsun.