bölüm 36

1.7K 116 14
                                    

Göz yaşlarım durdu.

Titreyen dizlerim,eledim durdu.

Ona olan özlemim durdu.

Çektiğim vicdan azabı durdu.

Zaman durdu,dünya durdu her yer sustu. ben o sesizlikte gözlerinin içine baka baka boğuldum.

İçimde bir nefret büyüdü.

Ona olan özlemim benden nefret etti.

Onusuz geçen her saat benden nefret etti.

Her gece akan göz yaşlarım benden nefret etti.

Her gece onun mezarına giden ayaklarım benden nefret etti.

Her gece mezarın başında masal güzelim diye seslenen sesim benden nefret etti.

Her saat fotoraflarına bakan gözlerim benden nefret etti.

Onu sevdiğim için kendimden binlerce kez nefret ettim.

O yaşıyordu?

O gerçekten yaşıyordu!

Onun yaşadığı için sevinmem gerekiyordu değil mi?

Hayır ilk defa onun gerçekten ölü olmasını istedim.

Onun gerçekten ölmüş olması için ilk defa Allah'a yalvardım.

O yaşıyordu ve nedense bu dünyanın en acı şeyiydi.

O yaşıyordu ve nedense bana acı veriyordu.

***

Tuana naz tiryaki...

Olduğum yerde sıçradım.

Arkamdaki çocuğa baktım.

Gözlerinden yaşlar akıyor ve tamamen benim gözlerime bakıyordu.

Ela gözleri kıp kırmızı olmuştu göz altları mosmordu.

Ela gözleri ben burdayım diye bağırıyordu.

Gözlerine baktığınız an boğuluyordunuz,yok oluyordunuz,kayboluyordunuz.

Dudaklarımdan bir hıçkırık daha yükseldi.

Sadece bana bakması korkmamı sağlıyordu.

?:yalan! Yalan!

Diye bağırdığı zaman korkuyla geri çekildim.

Elim rüzgarın kolunu kavradı.
Ona biraz daha yaklaştım.

Tuana:rüzgar.

Dedim korkuyla.

Tuana:ona ne oluyor?

Diye sordum.

Kriz Geçiriyordu galiba.
Ama neden?

Rüzgar:bilmiyorum.

Dedi belimi sıkıca sarıp.

Ondan gözlerimi çekip diğerlerine baktım.

Hepsi bana afalayarak bakıyordu.

Dudaklarından bir hıçkırık daha yükseldi.

Korkuyla biraz daha geri çekildim.

Bana hayal kırıklığı ile bakıyordu?

Bu beni daha çok korkutuyordu.

?:korkma.

Dedi kısık sesle.

?:yalvarırım benden korkma.

Dedi olduğu yerde.

platonik (ÇT)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin