platonik (ÇT)

94. bölüm

Göz yaşlarım hızlı bir şekilde yere damlıyordu.

Ve ben ölmek istiyordum.

Ağlıyor,bağırıyor belki de çığlık atıyordu.

Kendi sesimde boğluyordum.

Tuana:hayır.

Dedim hıçkırıklarımın arasında.

Tuana:hayır!hayır!

Dedim bağırarak.

Terkar baktım o tarafa.

Elerimi saçlarıma daldıp çekiştirdim.

İlk defa kör olmak istedim ilk defa sağır  olamak duymamak istedim.

Sözler kulağımda çınlıyor canımı yakıyordu.

Canım çok acıyordu.

Ölmek istiyordum ilk defa ölmeyi ilkklerime kadar istiyordum.

İlk defa gerçekten nefret etiğini hissetim çağandan.

İlk defa onun ölmesini istedim.

Dizlerim titiriyordu,elerim de öyle.

Bütün vicudum titriyordu mahvolmuş durumdaydım.

Acınacak bir haldeydim ilk defa bu kadar güçsüz olduğum için de nefret ettim.

Beni bu hale soktuğu için de nefret ettim.

Hala inanamak istemiyor bağırıyordum.

Defalarca gözlerimi ovalıyor terkar bakıyordum. Görmemek istedim olmasın istedim.

Kendi göz yaşlarımda boğuldum ve öksürmeye başladım deli gibi öksürüyordum.

Elerimi yere bastırmış duruyordum.

Biri beni kaldırsın istedim. Biri beni uyandırıp şaka olduğunu söylesin istedim.

Ama değildi kimse kaldırmadı. Kimse şaka diyerek sarılmadı.

Yıkımın altından tek başıma kaldım bana sarılan bir çağanda yoktu.

Nerdeydi? Gitmiş miydi? İstememiş miydi? Biliyor muydu?

Tuana:şakadır.

Dedim zar zor.

Tuana:komik bir şakadır!

Kahka attım ama hala Canım yanıyordu.

Neden güldüğüm halde Canım yanıyordu?

Tuana:şaka...evet.

Elimle yaptığım yumruğu karnıma geçirdim.

Ama Canım acıdığı için daha çok ağladım.

Tuana:nolur.

saçlarım yüzüme yapışmıştı bir tutamı ağzıma giriyordu.

Ayaklarım yere vuruyordu durmuyordu.

Saçlarımı çekiyordum kurtulmak istiyordum.

Tuana:çağan.

Dedim ağlaya ağlaya.

Tuana:ne olur gel kurtar beni.

Dedim hıçkıra hıçkıra.

Tuana:rüyadasın de kurtar beni yalvarırım.

Gelemdi! Gelmedi! Çağan yoktu.  Nereye gitti bilmiyorum ama yanımda değildi.

Bu saatten sonra benimle olacak mıydı? İster miydi beni?