platonik (ÇT)

bölüm 52

Doruk:Tuana burda ne yapıyorsun içerde seni bekliyoruz.

Dedi omzuma dokunup.

Tuana:başım öndü biraz.

Doruk:iyi misin? Hasta felan mısın?

Dedi nedenini anlamadığım bir telaşla.

Tuana:iyiyim,gerçekten.

Dedim gülümseyerek.

Doruk:pekala.

Dediğinde beraber kafeye gidecektik.

Fazla büyük sayılmayan bir kafede işe başlamış,garsonluk yapıyordum..

Aslında şuanlık yeteri kadar param vardı. Çalışmaya gerek yoktu ama bir odada tıkılıp kalmaktan sıkılmıştım.

Bir yandan burayı seçmemin amacı sıcak çikolatalarıydı.

Gerçekten inanılmaz derece de lezzetliydi.

Birden dizlerimin önüne biri düştü.

Kim olduğunu görmedim ama bir kız çocuğuydu ve ağlıyordu galiba canı yanmıştı.

Eğilip onu yerden kaldırdım.

Yere oturup dizini tutu.

Tuana:iyi misin?

Diye sorunca bana baktı.

Bu kızın Tuana olduğunu görmek beni biraz tedirgin etti.

Etrafa baktım ama kimsesi buralarda yoktu.

Tuana:iyiyim.

Dedi ama dizi kanıyordu ve ağlıyordu.

Tuana:ne işin var burda?

Diye sordum onu ayağa kaldırıp.

Tuana:sıcak çikolata içmek için gelmiştim.

Tuana:tek başına mı?

Eliyle yolun karşısını gösterdi.

Tuana:okulum orda

Hala burda olması beni tedirgin etsede ona istediğini verecektim.

Tuana:dizine pansuman yapalım.

Dedim elini tutup.

Tuana:geç kalamam.

Dedi elimi bırakıp.

Tuana:uzun sürmez.

Dediğimde okula döndü.

Tuana:babam gelecek. Beni orda ya bulamazsa?

Dediğinde bakışlarım donuklaştı.

Onu suçlamıyordum ama onun kızıyla konuşmak değşik hissetiriyordu.

Sonuçta onun kızıydı...

Derin bir nefes verdim.

Tuana:geç kalmayacaksın.

Dedim zoraki olarak gülümseyerek.

Tuana:gerçekten mi?

Tuana:gerçekten. Sadece pansuman yapacağım ve sıcak çikolatanı vereceğim sonra gideceksin.

Dediğimde genişçe gülümsedi.

O gülümseyince ben de gülümsedim.

Ona gerçketen çok benziyordu,babasına.

Başımı sağ sola salayıp Tuana ile içeri girdim.

Onu boş bir masaya oturturup gerekli olan ilk yardım malzemelerini aldım.