platonik (ÇT)

bölüm 66

Çağan efe ak ...

Boş bir oda...

Yanımda abim dediğim insanlar ve bir ekran.

Ekranın içinde aşık olduğum kadın ve kardeşlerim.

Onları bulmuş ama kavuşamamıştık.

Ülkü ağlamıştı beliydi yüzü soluktu.

Leyanın hala bir umudu var gibiydi. Kurtulmayı bekliyor ve ülküyü teseli ediyordu.

Dokunmaya kıyamadım yüzü soluktu. Tavanı izliyor ve düşünüyordu. Ölmeyi kabulenmiş,umutsuzca bekliyordu. Onu izlediğimde habersizce...

Az kaldı...

Dedim kendi kendime.

Alacağım seni ordan.

Diye mırıldandım kendi içimde.

Hissetmişti sanki kaldırdı kafasını etrafına baktı ama göremedi beni tabii.

Gözlerinde hiçbir duygu yoktu.
Ben gülerek ışık saçan gözlerini özlemiştim.

Dudakları düz bir çizgi halindeydi ben gülüşünü özlemiştim.

Kaybetmek istemiyordum.
Bu sefer gitmesini istemiyordum.

Bu sefer onun benden alınmasını istemiyordum.

Tuana:ben artık sadece ölmeyi bekliyorum.

Dedi leyaya.

Leya:ölmeyeceksin anla şunu!

Diye kızdı ama Tuana pek inanmışa benzemiyordu.

ülke:gelecekler.

Dedi kendinden emin bir şekilde.

Tuana:ne zaman?

Dedi arkasına yaslanıp.

Ülkü:en kısa sürede.

Tuana gülümsedi alayla.

Tuana:süre doldu,öleceğiz.

Dedi ve odaya siktiğim onuru girdi.

Nasıl mı gelmiştik buraya.

Onlara inandım ve geldim.

Onlara inanmamalıydım Allah kahrestin.

Yine bir oyunun içindeydik.

Onları bulma umudu ile girmiştik bu odaya ama o piç her şeyi önceden planlamıştı.

Odaya girdik ve kapı arkamızdan kapandı.

Bu ilk kez olmuyordu.
Bir kez daha aynı şey olmuştu ve biz ikinci kez oltaya geliyorduk.

Bir öncekinde kurtulmuştuk yine kurtulacaktık değil mi?

Onur:oyun bitti.

Dedi gülümseyerek.

Onur:üç hafta çok uzun bir süre değil mi?

Dediğinde öfkeyle kasıldım.

Üç hafta da nasıl bulamamıştık ki onları?

Onur:şimdi.

Dedi ve hepsine teker teker baktı.

Onur:birinizden kurtulma vakti.

Dedi belindeki silahı çıkartarak.

Tuana:onlara dokunma!

Çağan:onu öldüreceğim!

Birşey yapmalıyım.
Bir şey olmalı ve onlara ulaşmalıyım.

Onur:bence arkadaşlarınız karar versin.