platonik (ÇT)

bölüm 27

Çağan efe ak'ın anlatımı...

Korku?

Tehlike anında hissedilen ani ve yoğun hiss demekti.

İnsan çeşitli şeylere korkardı.

Bir hayvandan,insandan,filimden, oyuncaktan,kendinden veya bir başkasından belkide bir başkası için.

Ben çağan efe ak hayatımda belkide ilk defa bir başkası için korkuyordum.

Bir başkasına zarar gelecek,canı yanacak diye hiç korkmadığım kadar korkuyordum.

Belkide ilk defa bu kadar korkuyordum.

O kız bana ilk defa korkuyu tatırdı belkide.

Titrek bir nefes verdim.

Arda:birşey olmayacak.

Dedi benimle beraber yürürken.

Çağan:umarım.

Diyebildim sadece.

Daha fazla konuşmadım.

Arda:Allah aşkına biz demire güvenip niye bu ormana geldik?

Dedi oflayarak.

Çağan:en azından şansımızı deneyelim.

Dedim omzumu silkip.

Cevap vermedi,ormanda yürümeye devam ettik.

Karanlıktı,belkide sadece bana.

Hiçbir şey görmüyor,düşünemiyordum.

Onun burda ne işi vardı?
Koskoca ormanda onu nerde bulacaktım?

Arda:orda birşey var?!

Dedi koluma dokunup.

Gösterdiği yere baktım.

Kulube gibiydi ne çok küçük ne çok büyük.

İçimde bir umut büyüdü.
Hevesle o ev gibi olan yere ilerledim.

Bu karizmanın bu köpek kulubesinde ne işi vardı be Allahım?

Çağan:giriyoruz?

Arda:girelim.

Dedi onunla beraber eve girdim.

Boş gibiydi,boştuda kimse yoktu.

Biraz daha ilerledim.
Birkaç koltuk,tablo,masa ve kurumuş çiçek vardı.

Arda:burda kimse yok.

Dedi odadan çıkarken.

Çağan:burda da.

Arda:konumun burayı gösteriğine emin misin?

Diye sordu.

Tekrar konuma baktım.

Çağan:tam burayı gösteriyor.

Yutkundum.

Çağan:tam buranın altını.

Ardaya baktım.
Onunda gözümde bir telaş gördüm.

Arda:tuana!

Diye seslendi.

Cevap yoktu.

Hızla evde dolaşmaya başladım.

Evet konum tam buranın altını gösteriyordu.

Eyer bir yanlışlık yoksa o burdaydı.
Alt kata nasıl inecektim peki?
Onu orda bulabilecek miydim?
Ne halde bulacaktım peki?

Arda:çağan! Koş gel hemen.