platonik (ÇT)

bölüm 29

(üç yıl sonra...)

Çağan:Bir varmış,bir yokmuş.
Bir çocuk varmış.

Babası onu terk etiği gün büyümeye başlamış.

O çocuk bir daha gülmemiş...

Yılar sonra bir kız çıkmış karşısına,tek bir kelimesiyle gülümsetebilmiş çocuğu.

Çocuk anlamamış ilk başta.
Bilmiyormuş ne hissetiğini.
Aşkı,nefreti..

Kızı öpmüş,ağlatmış,kendinden soğutmuş,nefret ettirmiş.

İstemediğini söylediği zaman bile en çok o kıza ihtiyaç duyuyormuş.

Her gördüğünde kalbi deli gibi atıyormuş.

O çocuk ilk defa aşık olmuş,ama çok geç fark etmiş.

Gözlerimin dolmasını engelleyemedim.

Kendi hayatımı,kendi dilimden bir masal gibi dinlemek bana bile garip geliyordu.

Tuana:ne zaman fark etmiş?

Diye sordu kapanmaya başlayan gözleri ile.

Yutkundum.

Çağan:kızı kaybetiği zaman,bir daha onu görmeyeceğini anladığı zaman fark etmiş ona aşık olduğunu.

Dedim onu fazla bekletmeden.

Tuana:kız gitmiş mi?

Diye sordu merakla.

O neşeyle beni dinlerken benim içimde fırtınalar kopuyordu.

Çağan:gitmek zorunda kalmış.

Titrek bir nefes verdim.

Ne zaman bu kadar hassaslaşmıştım ben.

Tuana:neden?

Dedi yeşil gözlerini kocaman açıp.

Çağan:adam geç kalmış. Kadın daha fazla dayanamamış.

Akan birkaç damla yaşı ona beli ettirmeden sildim.

Tuana:adam ne kadar geç kalmış?

Ne kadar geç kalmıştım?
Birkaç dakika? Birkaç saat? Veya gün?

Çağan:bunu adamda bilmiyor ama sadece zamanı geri alıp oraya biraz daha erken gitmek istiyor.

İstiyordum.
Oraya biraz daha erken gitmek istemiştim.

İmkansız  olduğunu biliyordum ama zamanı biraz geri alıp onu acı çekmemişken bulmak istiyordum.

Tuana:adamı neden beklememiş?

Neden beklememişti beni?
Canı çok acıdığı için mi?
Yada beklemek istemediği için mi?

Çağan:gidesi varmış,beklemeden gitmiş.

Dedim buruk bir gülümseme ile.

Tuana:peki kadın adamı seviyormuydu?

Dişlerimi dudaklaramıma geçirdim.

Çağan:bilmiyor. Kadın hiç sevdiğini söylememiş ama hissetirmiş.

Hissetmiştim.
Sevmeyi,sevilmeyi.

Ben hala seviyordum.
Peki seviliyor muydum?

Geç kaldığım için nefret mi ediyordu benden?

Tuana:Kadın bir gün geri gelir mi peki?

Çağan:gelmez. Gelmesi imkansız olur.

Tuana:adam gidemez mi yanına?

Diye sordu.