BAŞ BELASI

~37~

Jeongin'in annesini arayıp izin almıştım. Ama biraz zor olmuştu. Aslında Hyunjin ve Changbin bana saldırıp telefonu almaya çalışmasaydı ve ben küfür etmeseydim her şey daha kolay olabilirdi. Neyse sonuç olarak izin almıştık. Şimdi ise oturmuş kimin markete gideceğini tartışıyoruz.

"Ben Jeongin'i göndermem en son gittiğinde olanları biliyoruz"

"Ama ben gitmek istiyorum"

Jeongin bir bebek gibi dudağını büzmüş Chan, Changbin ve Hyunjin üçlüsünü ikna etmeye çalışıyordu.

"İyi tamam, ama ben de seninle gelicem"

Jeongin oturuğu yerden kalkıp zıplamaya başladı. Tamam evet o tam bir bebek. Changbin'in kolunu tutup kaldırmaya çalışırken cidden çok tatlı gözüküyordu.

"Hadi sevgilim gidelim"

"Tekrar söyle"

"Hadi gidelim"

"Hayır hayır ondan önce söylediğin"

"Sevgilim?"

"Evet, hadi gidiyoruz"

"Ben sana hep sevgilim diyorum neden böyle ilk defa duyuyor gibi yaptın ki?"

"Sen söylediğin içindir belki"

Jeongin, Changbin'in yanağına bir öpücük kondurduktan sonra bize döndü.

"Biz gidiyoruz başka istediğiniz bir şey var mı?"

"Hayır, dikkatli gidin"

"Tamam hyung"

"Changbin, Jeongin'e dikkat et"

"Başka seçeneğim var mı sence"

"Ya ben kendimi koruyabiliyorum çok abarttınız"

"Evet evet adamlara ana bacı sövüp sözlerinle dövüyorsun bire bir şahit oldum ben"

"Of Jisung ya"

Jisung, Jeongine dil çıkarttığında ben ikisini gülerek izliyordum.

"Neyse gidin hadi"

Jeongin, Changbin'i resmen sürükleyip dışarı çıkarmıştı. Onlar gittikten sonra biz de yapabileceğimiz aktiviteler düşünmeye başladık.

"Abi illa evde mi kalıcaz?"

"Olum sabahtan beri geziyoruz yorulduk amk"

"Chan dedoşum haklı"

"Hyunjin bir daha dedoş dersen bu gece sokakta yatarsın evin uzak yürüyemezssin o kadar"

"Tamam demem... Dedoş"

Ben Hyunjin'e gülerken Chan ayağa kalkmış ardından da Hyunjin'i yerinden kaldırmıştı.

"Chan, rahat bırak sevigilimi be!"

"Ben uyarımı yapmıştım Felix!"

"Bir dakika bir dakika. Beni cidden dışarı mı atacaksın!?"

"Evet"

"İMDAT, KOMŞULAR YETİŞİN!"

Chan, Hyunjin'i kapıya doğru götürürken biz çoktan gülmekten yerlere yatmıştık. Chan, Hyunjin'i dışarıya çıkartıp kapıyı arkasından kapattığında daha da fazla gülmeye başladık. Telefonum titremişti fakat gülmekten bakamıyordum.

"Durun durun WhatsApp'a bakın"

Jisung'un uyarısı ile WhatsApp'ı açtım. WhatsApp'ı açmam ve aniden kahkaha patlatmam bir oldu.