BAŞ BELASI

~20~

Şuan herkes telaşla bizi almaya gelen otobüsleri bekliyoruz. Ah neden mi? Daha demin çok garip şeyler oldu da ondan. Yemekler bittikten sonra etrafı toparladık. Jisung ile çadıra geçtiğimizde yer aniden sarılmıştı. Deprem olmuştu Jisung baya kormuştu. Namjoon hoca herkesin eşyalarını toparlamsını istedi. Şimdi ise otobüslerin gelmesini bekliyoruz.

"Off bir gezi keyfimiz vardı ya"

"Harbiden"

"Yapacak bir şey yok"

Jisung yere oturmuş öylece etrafına bakınıyordu. Gidip yanına oturdum.

"Bebeğim iyi misin?"

"İyiyim"

"Emin misin"

"HAYIR O JİSUNG"

"HYUNJİN EBENİ SİKERİM YÜRÜ GİT"

"KÜFÜR YOK!"

"JEONGİNİM HAKLI"

Jisung kuvvetli bir kahkaha patlattığında herkes gülmeye başlamıştı. Gülüşü... Gülüşünü görmek için her şeyi yapardım.

Otobüsler sonunda yanımıza geldiğinde herkes eşyalarını yerleştirip içeri girdi. Koltuklara yerleştiğimizde Jisung başını omzuma yaslamıştı.

"Yarına kadar orda oluruz di mi?"

"Evet sincabım"

"Hafta sonu boş musun?"

"Akşam antrenmanım var bebeğim ama onun dışında evet boşum"

"Bir yerlere mi gitsek"

"Olur gideriz"

Jisung gülümseyip yanağıma küçük bir öpücük kondurdu. Otobüs hareket ettiğinde bu gezideki yaşadığımız şeyleri düşündüm. Changbin ve Jeongin sevgili olmuştu ben ve Jisung şu an çok mutluyduk. Herkes güzel vakit geçirmişti. Gecenin verdiği yorgunluk ile uykuya dalmıştım.

~🐺~🐰~🦊~🐱~🐥~🐶~🐿️~🐖🐰

(Jisung)

Geziden dönmüştük otobüs bizi okulun önünde indirdiğinde valizlerimizi aldık. Herkesle vedalaşıp Minho ile otobüs durağına ilerledik. Minho hala uykulu gibi görünüyordu.

"Ne oldu kedicik uyanamadın mı?"

"Uyanamadım"

"Belli zaten. Kahve almamı istermisin?"

"Yok sincabım sen yetersin bana"

Minho bana çok değer veriyor beni üzmemek için elinden gelen her şeyi yapıyordu. Ama ben biraz mesafeli davrandığımı hissediyordum. O bana bu kadar ilgi gösterirken ben onun için hiç bir şey yapmıyordum nerdeyse. Minho ile otobüse bindiğimizde arka koltuklara doğru ilerledik neyseki hepsi boştu. Koltuğa oturduğumda bir anda gelen ses ile bakışlarımı yere çevirdim.

"Ah!"

Tabiki elindeki valizi tutan ve yerde bir seksen uzanan bir Minho görmeyi beklememiştim.

"MİNHO İYİ MİSİN"

"İyiyim sıkıntı yok"

"Nasıl düştün"

"Ayağım valize takıldı"

Minho yüzüme bakarken konuşmaya devam etti.