BAŞ BELASI

~10~

"Of nerde bu çocuk ya"

Öğle arasındaydık ve teneffüsün ilk 20 dakikası geçmişti bile.

"Hyunjin artık cidden korkmaya başladım Minho nerde ya of"

"Jeongin tamam sakin ol bir şey olmamıştır."

Anlık aklıma gelen fikirle Hyunjin'e döndüm

"Lan biz salak mıyız?"

"Neden öyle dedin hyung?"

"Minho'yu aramadık hiç belki açar"

"Oha çok mantıklı"

Hyunjin eliyle omzuma hafifçe vurduğunda, arkadan bağıran Changbin ile gülmeye başladım.

"Helal lan sana helal lan yusufi"

"Changbin bir sus ya"

"Hyunjin hadi arasana"

"Tamam dur arıyorum"

Hyunjin telefonun açılmasını beklerken yüzü düşmüştü.

"Meşkule attı salak"

"Offf bir şey dicem bence hepimiz ayrılalım öyle arıyalım grup olunca çok yavaşlıyoruz"

"Jeongin haklı"

Changbin hiç vakit kaybetmeden Jeongin'i desteklemişti bu Jeongin'in gülümsemesine neden olmuştu, Jeongin'in Changbin'e karşı duyguları olduğuna yemin edebilirim.

"O zaman dağılalım hadi. Felix sen kantinin oralara bak, Changbin sen üst katlara bak, Hyunjin sen tuvaletleri kontrol et, Jisung sende spor salonu'nu bir kontrol et orda bir depo vardı sanki bulamazssan ben gelirim"

"Şey orası karanlık mıdır?"

"Bu saate karanlık olmaz merak etme"

"Oh tamam"

Birbirimizden ayrılıp Minho'yu aramaya devam ettik. Bana yaptıklarını tabiki unutmamıştım ve bunun öcünü de alacaktım ondan, ama şimdi olmazdı. Minho büyük ihtimalle ailesi ile sorun yaşıyordu babası hakkında konuşulunca ya konuyu kapatıyor ya da hep susuyordu. Bu günde Hyunjin'i ittirip ordan ayrılması bunu kanıtlar nitelikteydi.

Spor salonuna geldiğimde çokta karanlık olmadığını fark ettim.

"Minho! Minho!"

Ses yoktu.

"Minho lütfen burdaysan çık. Çocuklar çok endişelendi."

Yine ses yoktu. Umutsuzca kapıya ilerlediğimde salonun arka kısmında ki odadan bir şeyler düşmüştü.

"Ananı sikiyim"

"Minho?!"

Salonun öbür tarafına doğru gittiğimde Jeongin'in bahsettiği depoyu buldum. Kapıyı açtığımda Minho yerde oturmuş üstüne düşen kutuları kaldırıyordu.

"Minho iyi misin"

"Git burdan"

Gözleri kızarmıştı. Belliki ağlamıştı. Nefesini düzenlemeye çalışırken bana bağırıyordu.

"Git Jisung! Canını yakmak istemiyorum git"

"Minho bak tamam iyi değilsin ama sana yardım etmeme izin ver sadece bu gün"

Gözleri tekrar dolmaya başlamıştı. Onu bu halde görmeyi hiç beklemiyordum. Dışardan çok sert ve güçlü görünüyordu öyleydi de ama onu bu hale getiren şey çok zoruna gitmiş gibiydi. Yavaşça dizlerini kendine çekti.