BAŞ BELASI

~1~

Öncelikle herkese merhaba :) Bu benim ilk ficim bazı hatalarım olabilir kusura bakmayın noktalama falan filan olursa lütfen uyarın şimdiden özür dilerim. Oy vermeyi unutmayın 🦊💕

07/02/2024
Öncelikle merhaba bu fici yazmamın üstünden 1 yıl bilmem kaç ay geçti ve benim artık bu uyarıyı yapmam gerekiyor. Fic boyunca yorumlarda farklı ficlerim isimlerini görmek istemiyorum! Eğer bir yorum dahi görürsem direkt olarak sileceğim ve kişiyi uyaracağım hareketlerine devam ettiği sürece de direkt olarak engelleyeceğim. Ayrıca bir fic ismi yazıp "a bu şu ficde vardı!" Demeden önce ficlerin yazım tarihine bakın çünkü bu fic yorumlarda yazılan bir ficden çok daha önce yazıldı :) evet o fic popiler olabilir ama benim ficimin daha önce yazılmadığı anlamına gelmez! Şimdi hepinize iyi okumalar♡ umarım beğenirsiniz.

(Ayrıca bu fic ilk ficimdi ve oldukça acemice yazıldı. Ne kadar stay olmadan önce üyeleri ve grubu tanısam da isim yazma işimde sıkıntı çekiyordum ve Seungmin'in ismini yanlış yazmışım bunun farkındayım fakat tüm hataları düzeltmeye çalışırsam bu çok zor olur o yüzden yargılamadan ve linçlemeden okuyun)

♡

Sabah yine o iğrenç alarm sesiyle uyanmıştım. İstemeyerek yataktan kalktım ve lavobaya girdim. Elimi yüzümü yıkayıp odama geri döndüm. Ders programını kontrol edip çantamdaki kitapları düzenledim, bu gün edebiyat dersi vardı ve bu beni azda olsa mutlu etmişti. Dolabı açıp okul formasına baktım, bu iğrenç formayı giyip o okula bir daha gitmek istemiyordum ama gitmek zorundaydım işte.

Okulda bana yapılmayan zorbalık kalmamıştı fakat müdüre ne kadar anlatsamda bir faydası olmuyordu.

Okul formasını giyip odadan çıktım. Ailem sabahın erken saatlerinde işe gittikleri için işlerimi kendim halletmek zorundaydım. Mutfakta annemin sabah benim için hazırladığı yemekleri görünce yüzüm gülmüştü. Yemeği bitirip evden çıktım. Otobüs durağına ilerlerken binmem gereken otobüs kalkmıştı. Yetişmeye çalışmıştım ama imkansızdı.

Nasıl oldu da otobüsü kaçırdığımı düşünürken arkamdan gelen seslerle sessiz bir küfür savurdum:

"Hay sikiyim sırasımı şimdi"

Yine onlarla karşılaşmıştım okulun zengin ve zorba çocukları. Beni tanımamaları için kapşonumu hızlıca kafama geçirdim ve okul yönüne doğru hızlı adımlarla yürümeye başladım. Hala arkamdan geliyorlardı. Beni tanımamamış olmaları için dua ettim. En az 20 dakika sonra okula varmıştım. Hemen hızlıca sınıfa çıkıtım. Sınıfa vardığımda nefes nefeseydim o kadar çok koşturmuştum ki neredeyse nefes alamayacak hale gelmiştim.

Okula geldiğimden beri sınıftan çıkmamıştım ve 4. derse girmiştik. Açıkcası korkuyordum çünkü yaptığım hiç bir şey zorbalıktan kurtulmama yardım etmiyordu. Her geçen gün eve yeni bir morluk ya da yarayla gidiyordum.

Öğle tenefüsü geldiğinde yemek yemek için kantine doğru yol aldım. Aşağı indikçe içimdeki korku dahada artıyordu sanki bir şey olcağını biliyormuş gibi.

Kantine girdiğim anda başımın belada olduğunu anlamıştım. Tam önümde 5 kişilik zorba grubu duruyordu. Onları gördüğümde arkamı dönüp kapıya yöneldim. Adımlarım gitdikçe hızlanırken arkamdaki çocuklardan birinin kapşonumu tutup beni yere atması bir oldu.

Yere düştüğümde hepsi başıma üşüşmüş bana gülmeye başlamışlardı. Onlara doğru bakmamla karnıma tekme yemem bir olmuştu. Nedensiz yere dayak yiyordum beni dövmeleri için var olmam yeterli bir sebebti.

Ayağa kalkmaya çalışmıştım fakat belime uygulanan baskı bunu engelliyordu. İçlerinden biri saçımdan tutup beni kaldırdığında kurtulmak için adeta çırpınıyordum. Bu hoşlarına gitmiş olacak ki yüzlerinde keyifli bir ifade vardı. Ne yapacağımı bilemiyordum sadece etrafa bakıp bana yardım edebilecek birini arıyordum.

Ben kurtulmaya çalışırken grubun en sinirlisi ve lideri olan çocuk yanıma gelmişti.

"Sen kimden kaçmaya çalışıyorsun lan it" sözünü bitirip yüzüme bir yumruk geçirmişti. O kadar sert vurmuştu ki kendime gelmem bile uzun sürmüştü.

" Annen senden utanmıyor mu lan ana kuzusu"

Annemden bahsetmesi çok zoruma gitmişti. Yumruğumu sıkıp sakin kalmaya çalışıyordum sadece dinliyordum hiç bir şey yapamamak yüreğimi acıtıyordu ama yapabileceğim hiç birşey yoktu... Onlara karşı gelmem imkansızdı.

" Konuşsana lan anasını siktiğim"

Yüzüme bir yumruk daha geçirmişti. Bu son damla olmuştu gözlerimdeki korku yerini nefret ve öfkeye bırakmıştı, resmen kendimi kaybetmiştim.

"Annemin adını ağzına alma."

Bunu söyledikten sonra hepsi acınası ve dalgacı bir yüz ifadesi ile bana bakıyordu. İri çocuk yanıma iyice yaklaşmıştı. Her hareketinde yumruğumu dahada fazla sıkıyordum.

"Ağzıma alırsam naparsın lan jisungcuk. Hah salak bir ana kuzusundan başka bir şey değil-"

Çocuk sözünü bitirmeden yüzüne sert bir yumruk geçirmiştim kendimi kontrol edemiyordum sanki başka bir kişiliğe bürünmüş gibiydim. Çocuk kanayan dudağına dokunup bana döndü yüzündeki nefret gözlerinden okunuyordu. Hepsi bana doğru yöneldi. O an hiç korkmamıştım, artık korkmuyordum ve sonuna kadar savaşacaktım içimdeki hislere güvenmek zorundaydım yoksa kaderime razı olup her gün dayak yemeye devam edecektim.

İri çocuk bana doğru yöneldiğinde duyduğum düdük sesi gergin ortamı resmen duraksatmıştı. Nöbetçi öğretmen bizi ayırıp çocukları müdüre göndermişti. Bense sadece hocadan özür dileyip kantinden çıkmıştım.

Sınıfa gittiğimde herkes bana bakıyordu ne olduğunu anlamaz şekilde yüzüme dokunduğumda kanayan kaşımı ve dudağımı fark ettim. Hemen lavobaya doğru koştum. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynaya baktım. O an her şey gözümün önünde canlandı.

"Naptım ben. Ben onlara karşımı geldim." aynaya bakıp kendi kendime konuşuyordum içimden bir ses sıçtığımı söylüyordu . Lavobonun kapısı açıldığında kapıya doğru döndüm. Kapıdaki çocuğun garip bakışlarına mağruz kalıp lavobodan çıktım.

~~~~~~ 3 ders  sonra ~~~~~~~

Son ders bittiğinde kitaplarımı toplayıp sınıftan çıktım. Okuldan çıktığımda beni kapıda bekleyen 5 kişilik grupla karşılaştım. Ne yapacağımı bilemiyordum. Onlara doğru ilerlediğimde çocuklar yumruklarını sıkıp bana bakmaya devam ettiler yanlarından geçip gitmeye çalıştım fakat yolumu kesitler.

" SEN KİMSİNDE BANA YUMRUK ATIYORSUN LAN SİKİK"

Tam bana vuracakken bulduğum boşluktan koşarak kaçtım. Peşimden geliyorlardı. Evin olduğu sokağa girmiştim burda bildiğim çok iyi saklanma yerleri vardı. Aradaki mesafeyi açmak için daha hızlı koşmaya başladım. Gördüğüm ilk sokağa girip saklanabileceğim ilk yere girip gizlendim.

Yaklaşık 5 dk bekledikten sonra dışarıyı kontrol ettim.Kimsenin olmadığına emin olduktan sonra eve gitmek için sokaktan ayrıldım.

Evet ilk bölüm 746 kelime oldu djsksjskjsksjf bir dahaki bölümlerde daha fazla yazıcam söz umarım beğenirsiniz💕🦊