The Lost Billionaire (MBBC#9) ✅

16

Reeve's POV

Dumating na nga ang kinatatakutan ko ngayon, dumating na ang Papa ni Melissa. Matagal-tagal ko rin na pinaghandaan ito, at ginawa ko na munang tahanan ang maliit na bahaykubo na nasa tuktok na imbakan ng mga nakukuhang niyog.

I have made the necessary preparations beforehand, and Melissa and I have already discussed this. Considering her father's strict nature, it wouldn't be appropriate for me to stay at Melissa's house. Manong Paeng offered his place, but I declined.

Ayaw kong maka-isturbo sa bawat pamilya nila, kaya mas pinili ko na pansamantalang manirahan sa maliit na bahaykubo na ito.

May maliit na kama na gawa sa kahoy. Ako mismo ang gumawa nito. May upuan at mesa at may paglalagyan sa bawat gamit ko. Walang TV at radyo lang ang meron ako.

It's alright. I have practiced this already and slept a few nights here practicing my routine.

"What do you before, Reeve? Anong klaseng trabaho ba ang ginagawa mo noon bago mo nakilala ang anak kong si Melissa?"

"Uhm, manager po siya, Papa sa isang food chain. Doon kami nagkakilala," sagot ni Melissa sa ama niya. Ako dapat ang sasagot, pero naunahan niya ako.

"Really? What company was it?"

I cleared my throat, trying my best to remember something, but everything was a blur, and I couldn't even think of the name.

"Sa RLC Food Corp, Papa," sagot ulit ni Melissa.

I looked at Melissa, and my jaw tightened. She smiled sweetly at me, and her father nodded.

"I see. . . So you have a connection with them. That's good."

"Magaling si Reeve, Papa. He's good with guns too. Magaling siya pagdating sa bagay na iyan, Papa. Tiyak magkakasundo kayo sa sports na iyan."

Melissa smiled sweetly at her father, and I couldn't help but observe everything. Although Melissa's father appeared fine, I felt uneasy about how he looked at me.

Iba ang mensahi ng mga mata ng ama niya, at taliwas ito sa bawat ngiti na binibigay niya kay Melissa.

"Let's plan a visit to the shooting range very soon. I've been eagerly waiting to shoot again. Would you like to join me?"

"Sure, Sir." I nodded, and he did the same.

THE following days with Melissa's father around the place were a tension. He always visits his friends, who, according to Manong Paeng, are also businessmen like him.

Maraming kaibigan ang Papa ni Melissa at halos kakilala nito ang mga malalaking negosyante sa lugar. Ang iba nga sa kanila ay bumibisita na rito at madalas silang nagtitipon sa labas at loob ng bahay.

I helped Manong Paeng, in every gathering, carting and carrying food for them. And at the same time, I escorted Manong to go in and out of this island going to the main. Walang ibang kaagabay si Manong sa bawat utos ng ama ni Melissa, kaya ako na ang kasama niya.

Kasama si Melissa sa bawat lakad ng Papa niya, lalong-lalo na kung negosyo na ang pinag-uusapan. Kaya madalas ay naiiwan ako kasama si Tiya Esperanza at kami pansamantala ang nagbabad ng mga isdang ibibilad sa araw.

There are nights that Melissa and her father cannot get home because of the business, and that leaves me alone in the house. Hindi ko rin makuhang matulog sa loob ng bahay nila, dahil hindi na ako kampante. Kaya sa maliit na bahaykubo na ako.

"Hindi ka ba tinawagan ni Melissa, Dong Reeve? Hindi sila uuwi ng Papa niya. May party kasi sa kabilang lungsod. Bukas na sila makakauwi," si Tiya Esperanza sa akin.