UNICODE
ချန်းယောလ်သည် စစ်မေးနေရင်းတန်းလန်းမှ အလျင်စလို ပြန်လှည့်ထွက်လာသောကြောင့် ဆယ်ဟွန်းလည်း ကြောင်အသွားရသည်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"အခုလက်ရှိ တိုက်ခိုက်ဖို့အသင့်ရှိတဲ့ တပ်သားအရေအတွက် ဘယ်လောက်လောက်ရှိလဲ"
ဘဏ္ဍာရေးပါမက စံအိမ်တစ်ခုလုံး၏ အိမ်တော်ထိန်းဖြစ်သော ဆယ်ဟွန်းအဖို့ ထိုအသေးစိတ်အချက်အလက်များဟာ အကြာကြီးတွေးတောနေစရာမလိုချေ။
"ထောင်ဂဏန်းနီးပါးတော့ရှိတယ်၊ လီချန်းဝူးက ဘာလုပ်ချင်နေတာမလို့လဲ"
ချန်းယောလ်သည် သွယ်ဝိုက်အဖြေပေးလာသည်။
"၁၀ နှစ်ကျော်နီးပါးလောက်အတွင်းမှာ သူက စွမ်းအားရှင်တွေကို နည်းနည်းချင်းစီ စုဆောင်းနေခဲ့တယ်တဲ့။ အခုလောက်ဆို ဘယ်လောက်ပမာဏ ရှိလောက်ပြီလို့ မင်းထင်လဲ"
ဆယ်ဟွန်းမျက်အိမ်တို့သည် ထိတ်လန့်မှုကြောင့် ကျုံ့ဝင်သွားသည်။
"အဲ့ဒီအပြင် အဆိပ်ပုလင်းတွေမြောက်များစွာကို သူဖန်တီးနေနိုင်တာနဲ့အမျှ သူ့လက်အောက်မှာ သူ့ကိုသစ္စာခံတဲ့သူ ဘယ်နှယောက်လောက်ရှိနေနိုင်လဲဆိုတာ ခန့်မှန်းလို့တောင် မရလောက်တော့ဘူး။ မင်းပြောကြည့် အဲ့ဒီလောက်လူအများကြီးကို သူဘယ်နေရာမှာ သုံးဖို့ကြံနေတာဖြစ်မလဲ"
"အာဏာလုဖို့"
ဆယ်ဟွန်းအဖြေနှင့်အတူ ချန်းယောလ်မျက်ဝန်းများသည် စူးရဲလျက်ရှိပြီး အကျဥ်းထောင်တစ်လျှောက် ခြေသံပြင်းစွာလျှောက်လာခဲ့သည်။ လီချန်းဝူးသည် ပုန်းကွယ်နေသော အတောအတွင်းတစ်လျှောက်လုံးတွင် သူ၏ကိုယ်ပိုင်တပ်သားများကို မွေးမြူနေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုမျှအထိ အတင့်ရဲလိမ့်မည်ဟု ချန်းယောလ်ပင် မမျှော်လင့်ထားချေ။ ဤသည်ကား အောင်မြင်နိုင်ချေ ၁၀ရာခိုင်နှုန်းအထက်ပင် မရှိသော ဗျူဟာဖြစ်၏။ သို့တိုင် နောက်ကွယ်တွင် တခြားမည်သည့်အကြံတွေရှိနေသေးသလဲကို သူတို့မသိရသေးသည်မို့ ထို ၁၀ရာခိုင်နှုန်းကို လျှော့တွက်၍မဖြစ်ချေ။
YOU ARE READING
The LOEY
Fanfictionတောတောင်ရေမြေတို့၏ သဘာဝတရားသည် စောင့်ရှောက်သူနှင့် ကြင်ရာတော်အပေါ် မူတည်၍ဖြစ်တည်သည်။ ကြင်ရာတော်၏စိတ်သည် သဘာဝတရားဖြစ်ပြီး စောင့်ရှောက်သူက ထိုသဘာဝတရားကို ထိန်းညှိသည်။ [ ဤဇာတ်လမ်းတွင် ပါဝင်သော အကြောင်းအရာများသည် စိတ်ကူးယဥ်ဖန်တီးမှု သက်သက်သာဖြစ်၏။ ] ~ ...
