Unicode
"အီဂျူး ?!!"
အပေါက်ဝတွင်ရပ်နေသည်က သေချာပေါက်အီဂျူးဖြစ်သည်။ သို့တိုင် ဆံပင်ဝါဝါလေးများအထိ ပေတလူးနေသော အီဂျူး။ ညစ်ပေစုတ်ပြတ်နေသော ပုံရိပ်ကတစ်ရက်လေးအတွင်းမှာ မည်သည့်နေရာထိ သွားသောင်းကျန်းလာလို့ ထိုသို့ဖြစ်လာရသလဲ။ ဘခ်ဟျွန်းကသာ အတွေးတွေနှင့်မျက်လုံးပြူးနေသော်ငြား ထိုကောင်လေးကတော့ အပြုံးအကြီးကြီးကို ချိတ်ဆွဲပြလာ၏။
"ကျွန်တော် သခင်လေးကိုဒီအခန်းထဲ ဝင်သွားတာတွေ့သားပဲ၊ အမြင်မှားတယ်ထင်ပြီး လိုက်ဝင်ဖို့လုပ်ပေမယ့် ကျွန်တော့်ကိုပြန်ပြန်တွန်းထုတ်တယ် ဘယ်လိုကြီးလဲမသိဘူး"
"အင်း အဲ့ဒါထက် နေပါဦး မင်းဘယ်တွေလျှောက်သွားနေတာလဲ"
အီဂျူးသည် ငတုံးလိုမျိုး ဟီးကနဲရယ်ပြလာပြန်၏။
"ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းအသစ်တွေနဲ့ ဆော့နေတာ"
ဘခ်ဟျွန်းမှာ ရယ်ရခက်ငိုရခက်။ အီဂျူးကတော့ သူ့အတွေ့အကြုံအသစ်အား ဘခ်ဟျွန်းထံပြန်လည် ဖောက်သည်ချနေပုံက ကလေးပေါက်စတွေအတိုင်း။ ဘခ်ဟျွန်းလည်း သူ့စကားများအကြားမှ စားဖို့သောက်ဖို့ရန် ရေမိုးချိုးဖို့ရန် အတင်းဖြတ်ပြောရသော်ငြား နားထဲဝင်မဝင်တော့မသိ။ ယခုလည်း သူ့သူငယ်ချင်းတွေက ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိလို့ စံအိမ်တွင်းလျှောက်ပတ်ကြည့်နေရာမှ ဘခ်ဟျွန်းနှင့်ဆုံခြင်းဖြစ်သည် တဲ့။
ဘခ်ဟျွန်းနှင့်စကားများနေရင်း ခန်းမအတွင်းကို ခေါ်သွားပေးကာ စားပွဲသောက်ပွဲအကြီးကြီးကို မြင်စေတော့မှ ဗိုက်ဆာရကောင်းမှန်း သတိရသည်ထင်၏။ စံအိမ်ကိုမျက်စိလည်မည်စိုး၍ သေချာပြောပြနေသော်ငြား အီဂျူးသည် နေရာများကို သေချာနားလည်သွားပြီဟု ဆိုလာသည့်အပြင် သူနေစရာပင်ရှိသတဲ့။
"ဘယ်လိုဖြစ်လို့လဲ"
မေးချင်သည်များက များပြားလှသော်ငြား ထိုတစ်ခွန်းတည်းသာ ဘခ်ဟျွန်းပါးစပ်ကထွက်တော့သည်။
"နေရာတွေက တူတူပုန်းတိုင်း ကစားပြီးသိသွားတာ၊ အိပ်တာကတော့ သူတို့နဲ့အတူတူ အိပ်လို့ရတယ်တဲ့ သခင်လေး သူတို့အခန်းက တကယ်အကျယ်ကြီးပဲ စိုးရိမ်စရာမလိုပါဘူး"

YOU ARE READING
The LOEY
Fanfictionတောတောင်ရေမြေတို့၏ သဘာဝတရားသည် စောင့်ရှောက်သူနှင့် ကြင်ရာတော်အပေါ် မူတည်၍ဖြစ်တည်သည်။ ကြင်ရာတော်၏စိတ်သည် သဘာဝတရားဖြစ်ပြီး စောင့်ရှောက်သူက ထိုသဘာဝတရားကို ထိန်းညှိသည်။ [ ဤဇာတ်လမ်းတွင် ပါဝင်သော အကြောင်းအရာများသည် စိတ်ကူးယဥ်ဖန်တီးမှု သက်သက်သာဖြစ်၏။ ] ~ ...